زهرا مرحمتی

هدف این پژوهش تدوین مدلی ساختاری جهت تعیین رابطه مؤلفههای دینداری، صبر و امید بود. روش پژوهش حاضر همبستگی بود. شرکتکنندگان شامل 527<br />دانشجوی دانشگاه شیراز بودند که با روش نمونهبرداری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب و پرسشنامه دینداری (گلاک و استارک، 1965 )، مقیاس صبر<br />(خرمائی، فرمانی و سلطانی، 1393 ) و پرسشنامه امید (اشنایدر، 1996 ) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی با دادههای پژوهش برازش مناسب دارد<br />و اثر مستقیم دینداری بر صبر و صبر بر امید تأیید شد. همچنین اثر واسطهای صبر بین دینداری و امید مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر<br />بهتر است بر باورها و اعتقادات مذهبی (مانند معرفت الهی) و عاطفه دینی (مانند دلبستگی به خدا) بیش از مناسک و پیامدهای دینی کار شود. به عبارت دیگر،<br />ابعاد مختلف دین، اگر با صبوری همراه شوند باعث ارتقا سطح امیدواری افراد شده، برای ایجاد زندگی پرامید و هدفمند جوانان مؤثرتر از حالتی است که آموزش<br />دینداری بهتنهایی انجام شود. نتیجه این فرایندها تولید نظریه و مدلهایی خواهد بود که در کاربستهای تربیتی، آموزشی، مشاورهای و درمانی سودمند و مؤثر<br />باشد.<br /><br />

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی(از منظر اسلام و روان شناسی) بر بهزیستی روان شناختی در گروهی از دانشجویان دختر انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دختر موسسه آموزش عالی غدیر شیراز تشکیل می داد. مشارکت کنندگان شامل 62 نفر دختر دانشجو(دو گروه کلاسی) از این مؤسسه بود که هر کلاس به شیوه گمارش تصادفی به یکی از دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافت. این افراد پرسش نامه بهزیستی روان شناختی(ریف، 1995) را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. به منظور تعیین روایی از همبستگی نمره هر سؤال با نمره کل خرده مقیاس مربوطه استفاده شد و ضرایب همبستگی دارای دامنه ای از 46/0 تا 74/0 بود و همگی در سطح 01/0 معنادار بودند. پایایی ابزار براساس ضریب آلفای کرونباخ معادل 79/0 محاسبه شد. در این مطالعه مهارت های زندگی(از منظر اسلام و روان شناسی) طی 12 جلسه به گروه آزمایش، آموزش داده شد، اما گروه کنترل هیچ برنامه آموزشی را دریافت نکرد. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که میانگین نمره های بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش به طور معنا داری افزایش یافته است، بدین معنی که آموزش مهارت های زندگی(از منظر اسلام و روان شناسی) موجب بهبود وضعیت بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دختر گردید.

هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری مؤلفه های صبر و امید در دانشجویان دانشگاه شیراز است. روش پژوهش همبستگی است و مشارکت کنندگان شامل 527 دانشجوی دانشگاه شیراز بودند که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد و پرسش نامه های مقیاس صبر خرمایی و همکاران و پرسش نامه امید اشنایدر را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل پیشنهادی با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و رابطه مستقیم صبر با امید تأیید شد. یافته های این تحقیق نشان داد که صبوریِ افراد سبب افزایش توان تعیین هدف در زندگی (مؤلفه عاملی امید) و توان برنامه ریزی برای دست یابی به اهداف (مؤلفه مسیر امید) می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد با آموزش صبر از طریق مؤلفه های آن (متعالی شدن، شکیبایی، پذیرش، استقامت و درنگ)، می توان امید را در دانشجویان افزایش داد.

هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ابعاد سبک زندگی اسلامی با بهزیستی روان شناختی کُل و ابعاد آن بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل 1200 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود که از میان آن ها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 305 دانشجو بر اساس جدول کرجسی-مورگان (1970) انتخاب شدند و پرسشنامه های ابعاد سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1995) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد از میان ابعاد سبک زندگی اسلامی، تنها بُعد ویژگی های درونی (13/0=b، 050/0=P)، و بُعد اجتماعی (22/0=b، 004/0=P) قادرند بهزیستی روان شناختی کُل را پیش بینی کنند؛ و هرچند ابعاد دیگر آن قادر به پیش بینی معنی دار بهزیستی روان شناختی کُل نیستند؛ اما می توانند به جز بُعد خودمختاری سایر ابعاد بهزیستی روان شناختی شامل پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط، زندگی هدف مند، و رشد فردی را نیز به طورمعنی داری پیش بینی کنند. نتیجه گیری: از آن جا که بهبود سبک زندگی اسلامی در بُعد ویژگی های درونی و بُعد اجتماعی افراد با افزایش بهزیستی روان شناختی آن ها همراه است؛ بنابراین پیشنهاد می شود دست اندرکاران، با آموزش این ابعاد از سبک زندگی اسلامی و ارائه راه کارهایی به جوان ها برای درونی کردن اعتقادهای مذهبی، نه تنها در جهت داشتن زندگی بهتر و رضایت بخش، بلکه برای داشتن بهزیستی بالاتر به آن ها کمک کنند.

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدلی ساختاری به منظور تبیین بهزیستی فضیلت گرا بر اساس مؤلفه های دینداری و نقش واسطه ای صبر و امید است. روش پژوهش همبستگی است و مشارکت کنندگان شامل ۵۲۷ دانشجوی دانشگاه شیراز بودند که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد و پرسش نامه های دینداری (گلاک و استارک، ۱۹۶۵)، مقیاس صبر (خرمایی و همکاران، ۱۳۹۳ ب)، پرسش نامه امید (اشنایدر، ۱۹۹۶) و پرسش نامه بهزیستی فضیلت گرا (واترمن و همکاران، ۲۰۱۰) را تکمیل کردند. روایی و پایایی ابزارهای استفاده شده، برای استفاده در فرهنگ ایرانی در سطح رضایت بخش بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 برای آمار توصیفی، و از AMOS21 برای تحلیل مسیر در مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد مدل پیشنهادی با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و اثر مستقیم دینداری بر بهزیستی فضیلت گرا، دینداری بر امید و صبر، و امید و صبر، بر بهزیستی فضیلت گرا تأیید شد. همچنین، مدل نشان داد اثر غیرمستقیم دینداری با واسطه امید و صبر، بیشتر از اثر مستقیم آن، باعث ارتقای سطح بهزیستی فضیلت گرا می شود. به این معنا که اگر اعتقادات و مناسک دین با امید و صبر همراه شود، سبب ایجاد زندگی بهتر جوانان می شود. از یافته های دیگر پژوهش آن بود که ضرایب بعد اعتقادی (۸۶/۰=β) و عاطفی (۸۰/۰=β) دینداری، بیشتر از ابعاد پیامدی (۵۰/۰=β) و مناسکی (۲۸/۰=β) بود. بنابراین، پیشنهاد می شود تأکید بیشتری بر درونی و نهادینه کردن باورها (مانند: معرفت نفس و خدا) و احساسات دینی (مانند دلبستگی به خدا) نسبت به سایر ابعاد دینداری صورت پذیرد.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ابعاد صبر و بهزیستی روان شناختی در گروهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز اجرا گردید. برای این منظور 202 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه مقیاس صبر (خرمایی و همکاران، 1392) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (ریف، 1995) بودند. پایایی و روایی ابزار مورد استفاده در سطح رضایت بخش برای جامعه ایرانی بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان انجام شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که ابعاد صبر شامل شکیبایی، رضایت و استقامت، با نمره کل بهزیستی رابطه مثبت و معنی دار دارد و افرادی که صبر بیشتری دارند، احساس تسلط بر محیط دارند، رشد شخصی بیشتری دارند، رابطه مثبت تری با دیگران دارند، زندگی هدفمندتری داشته و خودپذیری بالاتری دارند. بنابراین صبر افراد با افزایش بهزیستی روان شناختی آنان همراه است. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود به وسیله آموزش صبر به جوانان، جهت داشتن زندگی بهتر و رضایت بخش تر اقدام گردد.