چیمن علیارنژاد

هدف: اختلالات اسکلتی - عضلانی صدماتی است که در افراد با وضعیت های نا مناسب زمان انجام کارها و تکالیف شغلی به مدت طولانی به وجود می آید و سبب ایجاد درد در نواحی گردن، کمر، شانه ها، بازوها و دیگر نواحی می شود. هدف از پژوهش حاضر ، ارزیابی و مقایسه ساختار عضلانی اسکلتی اندام فوقانی و تعادل ایستا در کودکان کم بینا، کم شنوا و عادی است. روش : جامعه آماری این پژوهش پسران 6 - 14ساله با کم بینایی و کم شنوایی شدید تا عمیق بودند. این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 30 پسر کم بینا، 30 پسر کم شنوا و 30 پسر عادی که به صورت غیر تصادفی هدف دار از جامعه در دسترس انتخاب شدند، بود. برای ارزیابی نا هنجاری سر به جلو و شانه گرد از نمای جانبی و برای بررسی فلکشن جانبی سر و شانه نابرابر از نمای قدامی، با استفاده از دوربین دیجیتال عکس برداری و از نرم افزار اتوکد استفاده شد. همچنین برای ارزیابی کایفوز از خط کش منعطف (91/0 r= ) و تعادل ایستا از روش آزمون لک لک اصلاح شده (87/0 r = ) سنجیده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنا داری (05/0 P ≤ ) و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار 20 spss انجام شد. یافته ها : نتایج آماری نشان داد که زاویه سر به جلو و شانه گرد کم بینایان (001/0 p= ) بیشتر از گروه کم شنوایان و عادی بود؛ زاویه فلکشن جانبی سر در کم شنوایان (001/0 p= ) بیشتر از دو گروه دیگر بود. همچنین زاویه شانه نابرابر در کم شنوایان بیشتر از سایر گروه ها بود (001/0 p= ) و تفاوت معناداری بین کایفوز گروه ها با یکدیگر مشاهده شد (001/0 p= )، به طوری که میزان کایفوز در کم بینایان بیشتر از دو گروه دیگر بود. همچنین تفاوت معنا داری در تست تعادل ایستای گروه ها وجود داشت (001/0 p= )، با وجود اینکه که تعادل ایستای کم بینایان کمتر از دو گروه دیگر بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه کم بینایی و کم شنوایی موجب کاهش تعادل و ایجاد مشکلات پاسچرال در این افراد خواهد شد. بنابراین برای بهبود وضعیت بدنی، مهار و کاهش ناهنجاری ها، حفظ وضعیت بدنی مناسب در این افراد ضروری به نظر می رسد .

سندروم متقاطع فوقانی به عنوان یک نا هنجاری پاسچرال با فعالیت بیش از حد عضلات سینه ای و عضلات ذوزنقه ای فوقانی شناخته می شود. هدف از این مطالعه بررسی سندروم متقاطع فوقانی در دانش آموزان کم بینا، کم شنوا و عادی است . این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 30 پسر کم بینا، 30پسر کم شنوا و 30پسر عادی با میانگین و انحراف استاندارد سنی 2/89 ± 11/76سال، وزن 29/47 ± 52کیلوگرم، قد 13/13 ± 135/15سانتی متر انجام شد. ارزیابی نا هنجاری سر به جلو و شانه گرد از نمای جانبی وضعیت سر و شانه و ارزیابی کایفوز با خط کش منعطف r=0/91 r=r ) انجام شد . تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه ANOVA و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 0/05 ≥p انجام شد. نتایج نشان داد زاویه سر به جلو کم بینایان بیش تر از گروه کم شنوایان و عادی بود 0/001 = p. زاویه شانه گرد و کایفوز در کم بینایان بیش تر از کم شنوایان و گروه سالم بود 0/001=p . نارسایی بینایی و شنوایی می تواند با نا هنجاری های وضعیتی مرتبط باشد. نتایج نشان داد سر به جلو، شانه گرد و کایفوز منجر به سندروم متقاطع فوقانی می شود و لازم است به آن توجه شود؛ بنابراین، به مربیان و متخصصان ورزشی توصیه می شود برای بهبود وضعیت بدنی این افراد برنامه های آموزشی پیشگیرانه و نیز تجویز برنامه حرکتی اصلاحی را برنامه ریزی نمایند.