کامران شاهدوست

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات یوگا، پیلاتس و یوگالتس (ترکیبی) بر تعادل زنان سالمند غیرفعال تحت تکالیف دوگانه بود. بدین منظور، 30 نفر از سالمندان 75-65 ساله مرکز کهریزک کرج که در معرض خطر زمین خوردن بودند، پس از غربال گری توسط آزمون تعادلی برگ به صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در سه گروه یوگا ( 10 نفر)، پیلاتس ( 10 نفر) و ترکیبی ( 10 نفر) قرار گرفتند و به مدت 12 هفته و هفته ای سه جلسه در تمرین شرکت نمودند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار تحت سه شرایط مجرد (خود آزمون)، شناختی تعادلی (اجرای آزمون همراه با شمارش معکوس اعداد) و حرکتی تعادلی (اجرای آزمون همراه با نگه داشتن فنجان آب) برای بررسی تغییرات تعادلی سالمندان اجرا گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیز از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تعیین تفاوت های درون گروهی و تحلیل واریانس چند متغیره به منظور تعیین تفاوت های بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که 12 هفته تمرین یوگا، تأثیری بر تعادل زنان سالمندان به صورت مجرد ( P=0.205 ) ، تحت تکلیف شناختی ( P=0.362 ) و تحت تکلیف حرکتی ( P= 0.565 ) ندارد، اما در مقابل، تمرینات پیلاتس و یوگالتس به صورت معنا داری بر آن اثرگذار می باشند ( P <0.05 ) . همچنین میزان تأثیر تمرینات یوگالتس بر تعادل تحت عملکرد شناختی، به طور معناداری بیشتر بوده است؛ بنابراین، با استفاده از تمرینات یوگالتس طی 12 هفته می توان هم گام با افزایش سن، تعادل کارکردی را در زنان سالمندی که در معرض زمین خوردن هستند توسعه داد.