لاله آجلی لاهیجی

سال های اخیر به دلیل نرخ بالای طلاق در کشور رسیدگی به بهبود رابطه زوجین برجسته شده است. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شرکت در برنامه روان- آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی- رفتاری گاتمن در سازش یافتگی زوجی و احساس های مثبت زوجین انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش همه زوجین شهر شیراز سال 95-1394 بود. شمار 28 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (28 نفر در دو گروه هفت زوجی). اعضای گروه های آزمایش در هفت نشست هفتگی 120دقیقه ای در سالن هتل ستارگان شیراز شرکت کردند. برای گردآوری داده ها سنجه سازش یافتگی زناشویی۱۹۷۶ و پرسشنامه احساس های مثبت درباره به همسر الری، فینچام و ترکویتز (1983) به کاربرده شد. برآیندهای تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد شرکت در برنامه روان- آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی- رفتاری گاتمن در افزایش سازش یافتگی زناشویی (P<0/008 ,F=7/564) و بر افزایش نگرش مثبت به همسر(P<0/001 ,F=20/242) کارآمد بوده است. ازاین رو آموزش های مبتنی بر دیدگاه گاتمن می تواند برای افزایش سازش یافتگی زناشویی و ایجاد احساس مثبت آن ها به یکدیگر و کاهش بی ثباتی پیوند زناشویی و جلوگیری از رخداد طلاق کارساز تلقی گردد.

شیوه های دل بستگی زمینه ساز خانواده ای سالم هستند ازاین رو هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی کارکرد خانواده و کیفیت زندگی با توجه به شیوه های دل بستگی زوجین شهر شیراز بود. روش پژوهش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش همه زوجین متأهل شهر شیراز در سال (1396-97) بودند که با به کارگیری روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه سنجش کارکرد خانواده اپستین، بیشاپ و لوین (1978) و کیفیت زندگی ویر و شربورن (1992) و شیوه های دل بستگی کولینز و رید (1990) اجرا شد. سپس یافته های مربوط به فرضیه های پژوهش شامل ضرایب همبستگی ساده و رگرسی ون چندگانه میان متغیرهای پیش بین و ملاک به روش ورود و گام به گام بررسی گردید. برآیندها نشان داد که میان دل بستگی ایمن و کارکرد خانواده (008/0p=،25/0 r=) رابطه مثبت، میان دل بستگی دوسوگرا و کارکرد خانواده (04/0p=، 19/0- r=) رابطه منفی و میان دل بستگی اجتنابی و کارکرد خانواده رابطه وجود دارد و کیفیت زندگی (03/0p=،21/0- r=) به صورت مثبت، میان دل بستگی ایمن و کیفیت زندگی (02/0p=،22/0 r=) رابطه مثبت، میان دل بستگی دوسوگرا و کیفیت زندگی (05/0p=،18/0-r=) رابطه منفی و میان دل بستگی اجتنابی و کیفیت زندگی (001/0p=،28/0 -r=) رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. 29% واریانس کارکرد خانواده به وسیله ی، دل بستگی ایمن و اجتنابی تبیین می شود و 24% واریانس کیفیت زندگی به وسیله ی شیوه های دل بستگی (ایمن، دوسوگرا و اجتنابی) تبیین می شود. همچنین 20% واریانس کیفیت زندگی به وسیله ی دلبستگی اجتنابی و دل بستگی ایمن تبیین می شود. یافته های این پژوهش، می تواند توسط متخصصان خانواده درمانی در مشاوره پیش از ازدواج در شناخت هرچه بهتر زوجین سودمند باشد.

به راستی یکی از ستون های پابرجای زندگی زناشویی ، داشتن یک ارتباط جنسی سالم است که کوچک ترین خللی دراین ارتباط پایه های زندگی مشترک را ویران می کند. پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی خشنودی زناشویی و بی آلایشی بر پایه ابعاد خودآگاهی جنسی همسران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را همه مراجعین کلینیک پویش شیراز در زمستان 1395 تشکیل می دادند که از این میان تعداد (50 مرد و 50 زن) با به کارگیری روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، برای گردآوری داده ها، پرسشنامه خشنودی زناشویی ناتان و ایچ و همچنین پرسشنامه بی آلایشی واکر و تامپسون، ( 1983) و ابعاد خودآگاهی جنسی اسنل، فیشر و میلر (1991 ) اجرا شد. یافته ها نشان داد ابعاد خودآگاهی جنسی ( 58/ 12 F=)، ( 5/60 R=) با بی آلایشی رابطه معنی دار دارد و رویهمرفته 36 درصد از واریانس نمرات بی آلایشی زناشویی را تبیین می کند. همچنین، ابعد خودآگاهی جنسی ( 57/6 F=)، ( 048/0 R=)، با خرسندی زناشویی رابطه معنی دار دارد و 23 درصد از واریانس نمرات خرسندی زناشویی را تبیین می کند. از برآیندهای یافته های این پژوهش می توان در پیشگیری از تعارضات زناشویی استفاده کرد. چراکه برخورداری از آگاهی جنسی، روابط زوجین را صمیمانه تر می کند که برآمد آن کاهش مشکلات زناشویی و خرسندی زناشویی است.