لیلا صبوری

پای پرونیت یکی از آسیبب های شایع در مفصل مچ پا می باشد. هدف از مطالعه حاضر، مروری بر تحقیقات انجام گرفته در زمینه تاثیرات انواع ارتزهای پا بر مکانیک اندام تحتانی ورزشکاران دارای پای پرونیت از سال 2023 الی 2015 بود. مطالعه حاضر از نوع سیستماتیک نظام مند بود. جست و جوی مطالعات با توجه به هدف مورد نظر از سال 2015 الی 2023 در پایگاه های Science direct، PubMed، Web of Science و Magiran اانجام شد. تعداد 116 مقااله از سایت های مذکور دریافت گردید. 66 مقاله به دلیل تکراری بودن و عدم تناسب با محتوای مطالعه حذف شدند. تعداد 48 مقاله به دلیل عدم تحقیق روی ارتز و نیز ورزشکاران دارای پای پرونیت از مطالعه حذف شدند. در نهایت تعداد 12 مقاله با توجه به داشتن کلیدواژه های پای پرونیت، ورزشکاران و انواع ارتز وارد مطالعه شدند. بررسی مطالعات نشان داد که اثر اتزهای پا می تواند تاثیر زیادی در کاهش نیروها و فشارهای کف پایی در ورزشکاران دارای پای پرونیت داشته باشد. فعالیت عضلانی در نتیجه استفاده از ارتز در فعالیت های ورزشی افزایش می یابد. در نتیجه استفاده از ارتزها در طول فعالیت های ورزشی می تواند از بروز آسیب بیشتر در ورزشکاران دارای پای پرونیت جلوگیری کند.

یکی از صفات مشترک همه پیش بینی های مربوط به تغییرات اقلیمی، گرم شدن میانگین دمای هوا، در نزدیکی سطح زمین است. از تاثیرات منفی گرمایش جهانی، کاهش آب رودخانه ها و سطح آب دریاچه ها، بخصوص در محیط هایی است که به ذوب تدریجی برف وابسته اند.به طور خاص، درجه حرارت گرمتر هوا، باعث کاهش تجمع برف در فصل سرد سال شده و این موضوع به شدت، رواناب را در فصل بهار و تابستان کاهش می هد. این تغییر فصلی در رواناب، باعث کاهش شدید منابع آب در بخش های مختلف، نظیر شهری، صنعتی و کشاورزی شده و آب پشت دیواره سدها را نیز، به شدت کاهش می دهد. با توجه موارد مطرح شده در فوق، در این مطالعه با استفاده از داده های بارش روزانه برف و میانگین سالانه دمای تعداد 15 ایستگاه سینوپتیک منطقه شمال غرب ایران، نسبت به بررسی تغییرات دراز مدت بارش برف و میانگین دمای سالانه اقدام شده است.روش مورد استفاده در این مطالعه، تحلیل روند بر مبنای سری های زمانی و آزمون روند بر مبنای روش های اسپیرمن، کندال و پیرسون می باشد. نتایج حاصل از مقایسه بین مجموع بارش برف و نسبت بارش برف به کل بارش سالانه با روند تغییرات دما نشان داد که در ایستگاههای ارومیه، تبریز، اهر، خلخال، پیرانشهر و ماکو ضمن افزایش میانگین دمای سالانه، میزان بارش برف از روند نزولی معنی داری برخوردار می باشد و این موضوع می تواند نشان دهنده اثرات منفی گرمایش تدریجی در منطقه شمال غرب ایران بر روی تغییر رﮊیم بارش از برف به باران و کاهش شدید منابع آب وابسته به ذوب تدریجی برف باشد.