حجت نبوتی

در این پژوهش، مدلی در راستای بهینه سازی مسیر حمل و نقل پیشنهاد داده شده است. مدل حاضر با در نظر گرفتن، مشتریان مختلف، تقاضاهای مختلف، در نظر گرفتن نقاط توزیع مختلف، در نظر گرفتن محصولات مختلف و زمان فرآیند تولید متفاوت محصولات، توانسته مبحث مسیریابی وسایل نقلیه را از جهات متفاوتی مورد بررسی قرار دهد. این موارد در مطالعات قبلی موجود نبوده و سایر مدل سازی ها تنها به صورت کلی به افزایش سود پرداخته اند. پس از حل مدل توسط دو روش نتایج گویای این موضوع بوده اند که برنامه ریزی انجام شده جهت مسیریابی وسایل نقلیه، سهم بسزایی در کاهش هزینه های عملیاتی، مسیر پیموده شده و در عین حال کاهش مصرف سوخت های فسیلی داشته است، بگونه ای که تحویل مرسوله به مشتریان در محدوده زمانی درخواستی مشتریان و دقیقا متناسب با محدودیت زمانی بوده است و محصولات قبل از پایان موعد مورد انتظار به مشتریان تحویل داده شده است. از این رو، تقاضا مشتریان در کوتاه ترین مسیر ممکن، کمترین هزینه، کمترین آلایندگی و بدون کمبود به مشتریان تحویل داده شده است. همچنین نتایج حاصل از الگوریتم های حل دقیق و فراابتکاری نشان دهنده انطباق بالای مدل سازی و محدودیت های مدل بوده است؛ بگونه ای که تمامی محدودیت های سیستم پیشنهادی شدنی شده و مسئله در مدت زمانی مطلوب توانسته به پاسخی بهینه دست یابد.

در این مقاله یک مدل جدید زمان بندی ماشین با در نظر گرفتن امکان پذیری حمل، وابستگی زمان حمل به نوع کار، در نظر گرفتن زمان توقف ماشین و زمان تعمیر آن، که انطباق با محیط صنعت داشته باشد، توسعه داده شده است. برای یافتن جواب الگوریتم پرندگان فاخته چند هدفه توسعه داده شده است و جهت مقایسه و تست کارایی آن از دو الگوریتم دیگر با همان ساختار جواب استفاده شده است. نتایج بدست آمده که توسط الگوریتم جدید پرندگان فاخته چند هدفه توسعه داده شده استخراج شده است را با الگوریتم های دیگر مقایسه گردید و نتایج بدست آمده نشان دهنده برتری کیفیت جوابهای الگوریتم پرندگان فاخته چند هدفه توسعه داده شده برای حل این نوع مساله می باشد. لذا بکارگیری این مساله جدید با روش حل پیشنهادی در محیط صنعت باعت کاهش همزمان هزینه ها و افزایش سطح کیفیت و افزایش سطح خدمت رسانی به مشتریان می گردد.

امروزهسیستم هاینگهداریوتعمیرات(نت) نقشبسیارمهمیدرارتقای کیفیت تولید ونگهداریماشین هاوتجهیزاتتولیدی درشرایطقابلقبولواستانداردایفامی کنند. میزاناثربخشییکبرنامهنگهداریوتعمیراتپیشگیرانهتوسط اندازه گیری شاخص هایمربوط و پایش آن ها در طول زمان تعیین می شود. رویکردمرسوم درپایش و کنترلشاخص ها محدود بهمقایسهآن ها بااستانداردهایموجود (محدودبهبرخیصنایعوتجهیزات) ویا استفادهازنمودارهایروندمی باشد. با توجه به نقاط ضعف هر یک از دو روش، در این مقاله از نمودارهای کنترل کیفیت آماری استفاده شده است. رویکرد پیشنهادی در یک سازمان تولیدی داخلی به کار گرفته شده است. مقایسه نتایج حاصل شده با نمودارهای روند (رویکرد فعلی) نشان از برتری رویکرد پیشنهادی دارد.