عباس نظریان مادوانی

دردودههاخیر،عملکردسازمانیبهیکیازموضوعاتمورد توجهوجذابتبدیل شدهاست واینتمایل، همدرزمینه های پژوهشیوهمدرزمینه هایکاربردی، منجربهبروز نوآوری هایبسیاریشدهاست؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین مدیریت دانش و عملکرد سازمانی در سازمان های ورزشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مدیران وزارت خانه ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پاراالمپیک، آکادمی ملی المپیک و رؤسای فدراسیون های ورزشی به تعداد 331 نفر تشکیل دادند که از این میان و با استناد به جدول مورگان، 180 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و تصادفی جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد که ارتباط معناداری بین عملکرد سازمانی و مدیریت دانش وجود دارد. همچنین، مشخص شد که در بین ابعاد مدیریت دانش، چهار خرده مقیاس تعیین اهداف دانشی، کسب دانش، توسعه دانش، اشتراک و توزیع دانش و به کارگیری دانش، ارتباط معناداری با عملکرد سازمانی دارند، اما میان خرده مقیاس های ارزیابی دانش، شناسایی دانش و نگه داری دانش با عملکرد سازمانی ارتباط معنا داری مشاهده نشد. به طور کلی، یافته های پژوهش بیانگر این هستند که مدیریت دانش، پیش بین مهمی برای عملکرد سازمانی می باشد؛ بنابراین، لازم است مدیران سازمان های ورزشی نسبت به برگزاری دوره های دانش افزایی تخصصی مرتبط با زمینه های مختلف کاری ورزش در سازمان اقدام نمایند.

هدف این پژوهش، ارزیابی ارتباط بین وضعیت ایمنی و کارآیی اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی از نظر کاربران (دانشجویان دختر و پسر) با میزان شیوع آسیب های ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی است و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی (پیمایشی) انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان سال تحصیلی 89- 88 (حدود 6000 نفر) بود که 800 نفر دانشجوی شرکت کننده در فعالیت های، آموزشی و فوق برنامه ورزشی(400 دختر و 400 پسر) به عنوان نمونه در این مطالعه مشارکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای شامل 35 گزاره بود که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان قابل قبول (بیش از 70 درصد) بود و پایایی آن طبق ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد به دست آمد. همچنین برای تعیین روائی سازه آزمون و میزان کفایت حجم نمونه از روش تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار ضریب کفایت حجم نمونه 85/0 به دست آمد. تعداد آسیب های رخ داده در اماکن ورزشی از سال 1386 تا 1389 از طریق بخش پژوهشی جمع آوری شد. از آزمون کولموگروف – اسمیرنف به منظور تعیین طبیعی بودن توزیع، از آزمون لوین برای تعیین تجانس واریانس و از آزمون t مستقل برای مقایسه نظرات دو گروه آزمودنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد به طور میانگین 65 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت ایمنی اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی و همچنین کارآیی متناسب با مکانی آموزشی - مسابقاتی را قابل قبول ارزیابی می کنند. ضمن اینکه 22 درصد از دانشجویان پسر و 30 درصد از دانشجویان دختر وضعیت بهداشت اماکن و فضاهای ورزشی را نامناسب معرفی کردند. از طرف دیگر، بررسی گزارش های بروز آسیب های جسمانی در حوزه های مختلف دانشگاه نشان می دهد بیش از 60 درصد کل آسیب های جسمانی دانشجویان در زمان فعالیت های ورزشی در این اماکن رخ داده است؛ از این رو با توجه به حساسیت وضعیت ایمنی و ضرورت افزایش درصد ایمنی فعالیت و جلوگیری از هرگونه حادثه احتمالی پیشنهاد می شود با توجه به استانداردهای مطلوب، برنامه ریزی لازم برای افزایش ضریب ایمنی و بهداشتی پیش بینی و کاربرگ های لازم برای کنترل و ارزیابی دقیق وضعیت ایمنی و بهداشتی مستمر از طرف نیروی انسانی متخصص تهیه شود. ضمناً در بخش های دیگر دانشگاه (کارگاه ها و آزمایشگاه ها) نیز تحقیقات مشابهی اجرا شود تا برنامه ریزی های لازم برای بهره برداری نتایج این پژوهش از سوی مدیران و مربیان انجام و کلاس های آموزشی برای کارکنان این بخش طراحی و اجرا شود.

هدف پژوهش، مطالعة ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونة مورگان، 380 نفر نمونة آماری انتخاب شدند. نمونه گیری به روش خوشه ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده ها یک خوشه فرض شد و نمونة مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه ها و متناسب با حجم دانشکده جمع آوری شد. از پرسشنامة کیفیت زندگی SF-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع آوری داده ها استفاده شد. در تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمرة میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمرة شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین تر از پسران است. همچنین، نمرة میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=β) و هوش هیجانی (278/0=β)، قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0≥P). به نظر می رسد اجرای فوق برنامه های متنوع، همچون فعالیت های منظم ورزشی و تفریحی در ادارة تربیت بدنی همچنین برپایی کارگاه های مشاوره ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به ویژه دختران، مناسب است.

مطالعات نشان داده است که حل و فصل چالش های پیش روی سازمان ها، مستلزم برخورداری از رهبری و مدیریت کارآمد و اثربخش است؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش فرهنگی و اثربخشی رهبری مدیران ورزشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران وزارتخانه ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پاراالمپیک، آکادمی ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی بوده که از بین آنها 180 نفر جهت انجام این پژوهش انتخاب شدند. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه معنادار بین هوش فرهنگی و اثربخشی رهبری می باشد. به علاوه، در بین خرده مقیاس های هوش فرهنگی، خرده مقیاس رفتار هوش فرهنگی ارتباط معناداری با اثربخشی رهبری دارد. به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که هوش فرهنگی، عاملی مهم و پیش بینی کننده در اثر بخشی رهبری مدیران ورزشی می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رفتارهای مربیگری ترجیحی بازیکنان والیبال شاغل در تیم های حاضر در لیگ های مختلف والیبال ایران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه بازیکنان والیبال شاغل در تیم های رده های سنی ایران بود که طبق آمار فدراسیون والیبال تقریبا 1200 نفر بودند. نمونه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان با درنظر گرفتن 10 درصد ریزش، شامل 320 بازیکن والیبال از 26 تیم (13 تیم مردان و 13 تیم زنان) حاضر در لیگ برتر و دسته یک بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات فردی محقق ساخته و پرسشنامه رفتار مربیگری (نسخه رفتارهای ترجیحی مربیگری) مارتین و بارنز (1999) بود. نتایج پژوهش نشان داد اکثر ورزشکاران ترجیح می دهند مربیانشان در زمان تمرین و مسابقه در قبال عملکردهای آنها رفتارهای مربیگری تشویقی، آموزشی و خودکنترلی از خود بروز دهند و از رفتارهای تنبیهی و عدم تقویت خودداری نمایند. ضمنا بین اولویت های رفتارهای مربیگری زنان و مردان در خرده مقیاس های تقویت، آموزش فنی اقتضائی اشتباه، حفظ کنترل و عدم تقویت تفاوت وجود داشت. زنان رفتارهای تقویت، آموزش فنی اقتضائی اشتباه و حفظ کنترلو مردان رفتارهای عدم تقویت و آموزش فنی تنبیهی را ترجیح می دادند. به نظر می رسد موفقیت در مربیگری سطوح حرفه ای ورزش، با تطبیق الگوهای رفتاری مربیان، متناسب با انتظارات ورزشکاران و با تاکید بر رویکرد تقویتی و آموزشی، محقق می گردد.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین رضایت شغلی، هوش هیجانی و تعهد سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های تهران بود. نمونه آماری برابر با جامعه آماری، شامل تمامی کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی(81 نفر) و آزاد(16نفر) شهر تهران بود که در سال تحصیلی92- 1391 در این دانشگاه ها، مشغول به فعالیت بودند. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جمع آوری اطلاعات به شکل میدانی انجام گرفته است. به منظورجمع آوری داده ها، از پرسشنامه هوش هیجانی سایبریا شرینگ(1998)، تعهد سازمانی پورتر و همکاران(1974) و رضایت شغلی اسمیت و همکاران (1969) استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی)ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه) در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه ی بین هوش هیجانی و رضایت شغلی (3/0 r=، 01/0 p≤ )، هوش هیجانی و تعهد سازمانی (35/0r= ،01/0 p≤) ، رضایت شغلی و تعهد سازمانی(69/0 r=، 01/0 p≤) ، معنادار می باشد. همچنین میان هوش هیجانی با رضایت شغلی و هوش هیجانی با تعهد سازمانی نیز رابطه ای چندگانه وجود دارد که هوش هیجانی 19 درصد از واریانس رضایت شغلی،(23/9 F = ، 19/0R2= ، 001/0 p≤) و 17 درصد از واریانس تعهد سازمانی (05/8 F= ، 17/0R2= ، 001/0 p≤) را تبیین می کند. به نظر می-رسد تفویض اختیار بیشتر به کارکنان شایسته، تقویت روحیة همکاری تیمی در افراد، و برگزاری کارگاه آموزش و شناساندن هوش هیجانی و راهکارهای استفاده صحیح و مناسب از آن در محیط کار، بتواند در تقویت تعهد سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی مؤثر واقع شود.

مطالعات نشان داده موفقیت سازمانی در گرو رهبری اثربخش است. این امر در کلیه سازمانها از جمله سازمانهای ورزشی صادق است. از این رو، شناخت عواملی که می تواند با اثربخشی رهبری ارتباط داشته باشد، بسیار ارزشمند می باشد. بنابراین، هدف این تحقیق طراحی الگوی هوشمندیهای مورد نیاز رهبری اثربخش مدیران ورزشی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران (331N1=) و کارکنان (1621N2=) وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پاراالمپیک، آکادمی ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی بوده که با استناد به جدول مورگان، 180 نفر مدیر و 367 نفر کارمند با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و تصادفی، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1998)، پرسشنامه هوش فرهنگی وان داین و آنگ (2004)، پرسشنامه هوش سازمانی آلبرشت (2002) و پرسشنامه اثربخشی رهبری استفاده شد. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای استنباطی کلوموگرف- اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن داده ها، رگرسیون چندگانه برای تعیین ارتباط بین متغیرهای تحقیق، و به منظور طراحی مدل از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است و کارآیی بالایی در توصیف روابط بین متغیرها دارد. به علاوه، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده، هوش هیجانی، هوش سازمانی و هوش فرهنگی دارای بیشترین تاثیر بر اثربخشی رهبری بودند. در نهایت، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده در تحقیق حاضر پیشنهاد می شود در امر گزینش مدیران سازمانهای ورزشی به ترتیب به میزان هوش هیجانی، هوش سازمانی و هوش فرهنگی آنها توجه شود.

مطالعات نشان داده است موفقیت سازمانی در گرو رهبری اثربخش است. این امر در کلیه سازمانها از جمله سازمان های ورزشی صادق است. بنابراین، هدف اصلی این تحقیق مقایسه اثربخشی رهبری مدیران ورزشی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران وزارتخانه ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پاراالمپیک، آکادمی ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی (331=N) بوده که با استناد به جدول مورگان، 180 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات، با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته 36 سؤالی اثربخشی رهبری و تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد. نتایج نشان داد بین اثربخشی رهبری نهادهای مختلف ورزشی کشور تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p<)، بطوریکه اثربخشی رهبری مدیران فدراسیون ها از مدیران سایر نهادهای ورزشی بیشتر است. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش لازم است برنامه هایی در جهت تقویت اثربخشی رهبری در نهادهایی که میانگین اثربخشی رهبری مدیران آنها پایین تر بود، اجرا گردد.

هدف این پژوهش ارزیابی عوامل تعیین کننده صلاحیت های قانونی مدیران ورزشی از دیدگاه متخصصان دانشگاهی و مدیران اجرایی ورزش بود. جامعه آماری پژوهش 331 نفر، شامل کلیه مدیران اجرایی ورزش شهرستان های استان و شهر تهران، مناطق شهرداری تهران، دانشگاه های شهر تهران، مناطق آموزش و پرورش شهر تهران و استادان مدیریت ورزش دانشگاه های شهر تهران بود. نمونه آماری با توجه به جدول کرجسی و مورگان 180 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه 37 گویه ای صلاحیت های ضروری مدیران ورزشی ته (1997) بود. نتایج نشان داد شش عامل تعیین کننده صلاحیت های قانونی ضروری مدیران اجرایی ورزش به ترتیب مدیریت امکانات و تجهیزات ورزشی، طرح ها و برنامه های مواجهه با مواقع اضطراری، تبعیت از قانون، سیاست ها و رویه های سازمانی، مدیریت خطر و روابط عمومی بودند. در ضمن بین دیدگاه دو گروه زنان و مردان در زمینه اولویت صلاحیت های قانونی ضروری مدیران اجرایی از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P≤). به نظر می رسد آموزش مستمر مدیران اجرایی ورزش بتواند از بروز خطرها و ایجاد دادخواهی های حقوقی جلوگیری کند و آگاهی بخشی در زمینه مسائل قانونی و حقوقی مدیریت ورزش به مسئولان ادارات منابع انسانی ورزش از خسارات ناشی از به کارگماری افراد ناشایست در مناصب مدیریتی ورزش پیشگیری به عمل آورد.

هدف پژوهش حاضر، ارزشیابی برنامه درسی کارشناسی ناپیوسته دبیری تربیت بدنی و علوم ورزشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی ناپیوسته رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، مدرسان و فارغ التحصیلان تربیت بدنی مراکز تربیت معلم سراسر کشور بود. روش نمونه گیری، تصادفی خوشه ای و نمونه تحقیق شامل 90 مدرس، 187 دانشجوی سال آخر و 69 معلم بود. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. طبق نتایج تحلیل مولفه های اصلی، چهار عامل هدف و محتوا، روش اجرا (تدریس)، امکانات و تجهیزات آموزشی و روش ارزشیابی برنامه درسی مشخص گردید که بر اساس نوع سوالات همبسته و ماهیت آنها نامگذاری عامل ها انجام شد. تحلیل داده ها از طریق روش های آماری توصیفی همچون فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد انجام شد. نتایج نشان داد حدود 50 درصد از کل گروه ها، سرفصل های دروس برنامه درسی را با اهداف این دوره همراستا نمی دانند و میزان اثربخشی و توفیق برنامه درسی در نیل به اهداف را ضعیف ارزیابی می کنند. 65 درصد از این افراد، تجهیزات و اماکن آموزشی موجود را متناسب با نیازهای آموزشی برنامه درسی مذکور نمی دانند. همچنین نتایج نشان داد محتوای دروس نظری با روش های تدریس سخنرانی (72 درصد)، مشارکتی (71 درصد) و سمینار (66 درصد) و محتوای دروس عملی با روش تدریس مشارکتی (72 درصد) متناسب است. ضمنا محتوای دروس نظری با روش های ارزشیابی کتبی مستمر و پایانی به شکل های چهارگزینه ای (80 درصد)، کوتاه پاسخ (78 درصد) و تشریحی (77 درصد) و در دروس عملی (77 درصد)، با روش ارزشیابی عملی متناسب است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود کمیته بازنویسی محتوای برنامه درسی مذکور و نیازسنجی و ساماندهی امکانات و فضاهای آموزشی جهت رفع کاستی ها تشکیل شود.

با توجه به نقش اساسی مقررات ملی ساختمان مبحث 19 در کاهش مصرف انرژی، شناسایی عوامل مؤثر بر آن می تواند در مدیریت مصرف انرژی مفید باشد. هدف این پژوهش شناخت مقررات ملی ساختمان مبحث 19 و عوامل تعیین کننده آن در مجموعه های ورزشی وابسته به آموزش و پرورش شهر تهران با استفاده از مدل معادلات ساختاری تفسیری می باشد که به بررسی تعاملات میان عناصر سیستم ها می پردازد. به منظور دستیابی به هدف تحقیق از دو روش اسنادی و میدانی-پیمایشی استفاده شد. مبتنی بر نظر خبرگان، از نظرات 15 متخصص و مهندس ناظر ساخت اماکن ورزشی برای اعتباریابی مدل سازی تفسیری ISM استفاده گردید. پس از تحلیل داده ها، مولفه های تاثیرگذار بر مدیریت مصرف انرژی در چهار سطح قرار گرفتند که بر اساس آن گراف ISM طراحی شد. پس از تحلیلMICMAC ، مولفه ها براساس قدرت نفوذ و وابستگی در سه سطح مستقل (عایق بندی لوله های آب گرم و سرد)، وابسته (عایق پوسته خارجی ساختمان) و خودمختار (جداره های نورگذر و بازشوها، تجهیزات و مدیریت سیستم روشنایی، مدیریت تاسیسات مکانیکی، برنامه نظارتی آموزش و تقسیم وظایف کارکنان) دسته بندی شدند که عایق بندی لوله های آب سرد و گرم بیشترین تاثیر را بر اجرایی شدن مبحث 19 در مجموعه های ورزشی به خود اختصاص داد.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین عدالت سازمانی ادراک شده، پایبندی به قراردادهای روان شناختی و رفتارهای شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهرستان های استان تهران می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان تربیت بدنی شهرستان های استان تهران در سال تحصیلی 92 91 (بالغ بر 1528 نفر) و نمونه آماری آن نیز 314 نفر انتخاب شد. نتایج نشان داد بین عدالت سازمانی ادراک شده در هر 3 بعد توزیعی، رویه ای و تعاملی و نیز بین پایبندی به قراردادهای روان شناختی در هر 2 بعد تبادلی و رابطه ای با رفتارهای شهروندی سازمانی معطوف به همکاران و سازمان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، از بین ابعاد عدالت سازمانی، عدالت توزیعی و تعاملی به طور معناداری قابلیت پیش بینی برای پایبندی به قراردادهای روان شناختی داشتند. علاوه براین، پایبندی به قراردادهای روان شناختی تبادلی، عدالت توزیعی و عدالت تعاملی 86/49% از واریانس رفتار شهروندی سازمانی را تبیین می کند. پیشنهاد می شود عدالت سازمانی و پایبندی به قراردادهای روان شناختی به عنوان پیش بین های مهم رفتارهای شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهرستان های استان تهران مدنظر مسئولان این سازمان قرار گیرد.

هدف: هدف محققان از اجرای این پژوهش، بررسی نقش هویت مذهبی در شکل گیری هویت ملی دانشجویان هوادار تیمهای ملی فوتبال و بسکتبال بود. : روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان هوادار پسر دانشگاه تهران بودند که 597 نفر از آنان به طور در دسترس پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های طراحی شده هویت مذهبی و ملی بر اساس چارچوب بوگدانوو بود که روایی آن توسط 12 نفر از خبرگان تأیید و ضریب آلفای کرونباخ برای دو پرسشنامه، به ترتیب 93/0 و 91/0 محاسبه شد. داده ها با معادلات ساختاری در نرم افزار وارپ پی.ال.اس. نسخه پنج تحلیل و شاخصهای برازش مدل اندازه گیری تأیید شدند. : یافته ها: هویت مذهبی بر هویت ملی دانشجویان شیعه و سنی، دارای اثر مثبت معنادار است. همچنین در حالت کلی هویت مذهبی بر هویت ملی دانشجویان اثر مثبت معنادار دارد. مقدار ضریب تعیین نشان داد هویت مذهبی تنها می تواند 8/27 درصد از واریانس هویت ملی را تبیین کند. : نتیجه گیری: با توجه ضعیف بودن هویت مذهبی در شکل گیری هویت ملی، محیط های ورزشی می توانند با کاهش محدودیتهای ساختاری، احساسات و تجارب مشترک را افزایش داده، منجر به تقویت هویت ملی شوند.

هویت منطقه ای تعبیری از روندی است که با یک منطقۀ نهادینه شده و هویت ملی به معنای احساس تعلق و وفاداری به عناصر و نمادهای مشترک در اجتماع ملی است. روش تحقیق همبستگی، جامعة آماری پژوهش کلیة شرکت کنندگان حاضر در مسابقات امیدهای قهرمانی والیبال آسیا در سال 1396 به تعداد 3000 نفر و حجم نمونه 320 نفر است. نمونه گیری به صورت تصادفی است و به منظور تحلیل داده های پژوهش و استنباط آماری از t تک نمونه ای برای شناخت مؤلفه های تحقیق و برای شناختن متغیرهای مکنون از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. سپس از طریق تحلیل عاملی تأییدی و فن تحلیل مسیر معناداری روابط به دست آمده آزمون شد تا در نهایت مدل مفهومی پژوهش به دست آمد. در ادامه، از آزمون معنا داری ضریب همبستگی برای بررسی ارتباط میان اجزای متغیرهای تحقیق بهره گرفته شد. در نهایت به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار R و SPSS استفاده شد. در بررسی ارتباط هویت منطقه ای و هویت ملی با استفاده از مدل معادلات ساختاری، شاخص های برازش AGFI=0.973 ، CFI=961.95، RMSEA=0/03، TLA=0/947 بود. میزان این شاخص ها همگی نشان دهندة برازش مدل با داده هاست. به عبارت دیگر، داده های مشاهده شده به مقدار زیادی منطبق بر مدل مفهومی پژوهش است. میزان ضریب رگرسیونی ارتباط هویت منطقه ای با هویت ملی 648/0 و معنا دار بود. بر این اساس، هرچه هویت منطقه ای تقویت شود، هویت ملی نیز تقویت می شود و هواداران تیم های ملی والیبال ایران همبستگی بالایی با ابعاد هویت ملی دارند.

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش بر اثربخشی درس تربیت بدنی بود. روش تحقیق نیمه تجربی و جامعه آماری آن شامل کلیه معلمان کلاس های اول، دوم و سوم ابتدائی آموزش و پرورش تهران بودند که با شیوه نمونه گیری در دسترس در انتخاب مناطق آموزش و پرورش و مدارس ابتدائی و نیز با شیوه نمونه گیری غیرتصادفی داوطلبانه، 36 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و به سه گروه تقسیم شدند و در یک برنامه آموزشی از قبل طراحی شده شرکت کردند. جمع آوری داده ها از طریق ثبت مدت زمان صرف شده برای فعالیت های مختلف یک کلاس درس تربیت بدنی جهت تعیین میزان اثربخشی اجرای برنامه آموزش معلم و نیز مصاحبه به منظور درک باورهای معلمان از برنامه آموزش معلم و درک وضعیت آموزش خود و همچنین درک باورهای دانش آموزان از درس تربیت بدنی انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد بعد از اجرای این برنامه، میزان مشارکت دانش آموزان در فعالیت های کلاسی افزایش، و زمان غیرفعال آن ها کاهش یافته است.

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل فردی و سازمانی موثر در دادخواهی های ورزشی بود. جامعه آماری این تحقیق 72 پرونده مرتبط با فعالیت های ورزشی ثبت شده در مراکز و مراجع قضائی شهر تهران بود که با توجه به محدود بودن تعداد پرونده های ثبتی مربوط، از شیوه تمام شمار استفاده شد. روش تحقیق به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی بود. از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه ساختمند با کارشناسان رسمی دادگستری در امور ورزش، اساتید صاحبنظر و قضات دادگستری دارای تجربه بررسی این نوع از پرونده ها، جهت اجرای پژوهش استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزارها توسط اساتید صاحبنظر در موضوع و کارشناسان رسمی دادگستری (امور ورزشی) مورد تایید قرار گرفت . پایایی نیز از طریق نرخ ناسازگاری روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP)، کمتر از 1/0 تعیین شد که قابل قبول بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و اولویت بندی عوامل شناسایی شده، از نرم افزار خبره ، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عامل انسانی(فردی) با بیشترین وزن (688/0) در اولویت اول و عامل سازمانی با وزن (233/0) در اولویت دوم اثرگذاری در ایجاد دادخواهی های مرتبط با فعالیت های ورزشی قرار دارند. ضمنا در بررسی ها مشخص شد عامل فیزیکی (اماکن و تجهیزات) با وزن (079/0) در اولویت سوم این پژوهش قرار دارد. .

مقدمه: هدف تحقیق حاضر شناسایی فرایند شکل گیری موانع ارتقای شغلی و مؤلفه های تأثیرگذار بر اکوسیستم شغلی بانوان در سازمان های ورزشی ایران بود. روش پژوهش: این تحقیق با ماهیت اکتشافی و روش کیفی با استفاده از راهبرد نظریه داده بنیاد انجام گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد کلاسیک نظریه داده بنیاد که توسط گلیزر ارائه شده، استفاده شد. از روش نمونه گیری نظری- هدفمند و تکنیک نمونه گیری افراد شاخص و گلوله برفی برای انجام مصاحبه های عمیق استفاده شد. در مجموع 11 مصاحبه با خبرگان و متخصصان دارای پژوهش در حوزه زنان و نیز مدیران زن دارای مناصب مدیریتی انجام گرفت و پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد موانع ارتقای شغلی بانوان در سازمان های ورزشی ایران یک مدل زنجیره وار از اثرگذاری تعاملی چهار مقوله فرهنگ جامع شغلی، فشار اجتماعی، کنش ها و تعاملات فردی و سازمانی و اکوسیستم جنسیت زدگی هستند که هریک به اجزا و موانع کوچک تر تقسیم شده اند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود در راستای تسهیل ارتقای زنان به مناصب مدیریتی ورزش، متناسب با اسناد بالادستی و سیاستگذاری های اشتغال زنان، سیاستگذاران ورزش مسیر پیشرفت زنان به سطوح مدیریتی را در قالب یک مجموعه عوامل و فرایندمحور در نظر بگیرند و در راه حذف موانع و تقویت نقاط قوت زنان برنامه ریزی کنند.