طیبه رجبی

هدف این مقاله تعیین نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایة اجتماعی در میان دانشجویان دختر است. روش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعة آماری آن، دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان در سال تحصیلی90 ـ 89 به تعداد 944 نفر است. 310 نفر با نمونه گیری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسش نامة محقق ساخته ای با 63 سؤال بسته با پایایی (87/0=α) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده­های آماری از تحلیل عامل، t تک­متغیره، تحلیل واریانس یک­طرفه، آزمون فریدمن و LSD استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرة نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایة اجتماعی با میانگین فرضی3، 61/3 بود که بالاتر از حد متوسط است. همچنین نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایة اجتماعی در سطح معنا دار است. بین ویژگی­های جمعیت­شناختی دانشجویان و دیدگاه آنان تفاوت معناداری مشاهده نشد.