سمانه محمدخانی

اهمیت ﺻﺎدرات ﻏﯿﺮنفتی و ﻧﻘﺶ آن در رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻫﻤﻮاره به ﻋﻨﻮان یﮑﯽ از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻬﻢ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻄﺮح ﺑﻮده است. در این میان، نقش صادرات کالاهای با فناوری بالا در رشد کشورهای توسعه یافته، قابل توجه بوده وکشورهای در حال توسعه نیز جهت توفیق در رشد تولید و صادرات کالاهای صنعتی خود تحت قیود جهانی شدن، چاره ای جز افزایش تولید و صادرات محصولات با فناوری بالا، به کارگیری تکنیک های تولیدی پیشرفته تر و صرفه جویی در هزینه های تولید خود ندارند. این موضوع به خصوص در مورد کشور ایران که به دلیل وابستگی به درآمدهای نفتی همواره با مسئله تاثیر مخرب بی ثباتی درآمدهای نفتی در نتیجه مسائل سیاسی و اقتصادی بین الملی، به ویژه مسئله تحریم های نفتی، بر شاخص های کلان اقتصادی مواجه بوده ، از اهمیت خاصی برخوردار است. در این راستا هدف مطالعه حاضر، بررسی عوامل موثر بر صادرات محصولات با فناوری بالا بر اساس کدهای چهاررقمی ISIC در ایران در دوره 1397-1375 با استفاده از روش Panel ARDL است. نتایج مطالعه نشان دهنده آن است که هزینه های تحقیق و توسعه داخلی ، انباشت خارجی تحقیق و توسعه و تجاری سازی در کوتاه مدت و بلند مدت و درجه باز بودن اقتصاد و سرمایه انسانی در بلند مدت اثر مثبت و معنادار بر 1صادرات این نوع محصولات در ایران دارند. همچنین نرخ ارز در کوتاه مدت اثر بی معنی و در بلندمدت اثر منفی و معنادار و اختراعات در کوتاه مدت و بلند مدت اثر معنادار بر صادرات این محصولات نداشته است

مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش، با هدف شناسایی ابعاد و مولفه های فرهنگی و آموزشی الگوی ارتقاء فرهنگی آموزش زبان خارجی (زبان انگلیسی) در آموزشگاه های زبان انجام شده است. روش پژوهش: روش این پژوهش از نوع کاربردی، ترکیبی، توصیفی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل صاحب نظران دانشگاهی و در بخش کمی شامل کلیه مدرسان آموزشگاه های شهر تهران می باشد. در این بخش، نمونه آماری طبق فرمول کوکران شامل 400 نفر برای جامعه نامحدود است. در بخش کیفی، ابزار جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختمند، پرسشنامه های استاندارد و محقق ساخته تعیین گردید، سنجش روایی از طریق اخذ نظرات صاحب نظران دانشگاهی و خبرگان حوزه های فرهنگی و آموزشی با تکنیک دلفی و سنجش اعتبار پایایی از طریق آزمون کرونباخ محاسبه شد. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی، برازش مدل، آزمون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج و یافته ها منجر به شناسایی سه عامل، دو بُعد و نُه مولفه گردید.

هدف این پژوهش، شناسایی عوامل، ابعاد و مولفه های فرهنگی موثر آموزش زبان خارجی و ارائه الگوی مناسب ارتقاء فرهنگی آموزش زبان انگلیسی در آموزشگاه های زبان های خارجی در شهر تهران است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر نوع داده ها، کمی و کیفی، از نظر شیوه گرداوری داده ها، میدانی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 15 نفر از صاحبنظران و در بخش کمی، شامل کلیه مدرسان آموزشگاههای زبان در سطح شهر تهران در سال 96 می باشد. نمونه آماری در بخش کمّی طبق آزمون کوکران شامل 400 نفر محاسبه گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته، و در بخش کمی، پرسشنامه های استاندارد شده و محقق ساخته بود، و برای سنجش روایی پرسشنامه های محقق ساخته از طریق اخذ نظر از خبرگان با تکنیک دلفی و برای سنجش اعتبار پایایی پرسشنامه ها از آزمون کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی پس از جمع آوری پاسخ پرسشنامه ها، از نظرات خبرگان استفاده شد که منجر به تهیه پرسشنامه گردید و در بخش کمی، از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی و برازش مدل، t تک نمونه ای و فریدمن استفاده شد. نتایج و یافته ها در عوامل، ابعاد و مولفه های فرهنگی آموزش زبان انگلیسی منجر به ارائه الگوی ارتقاء فرهنگی در سه عامل(ذاتی، درونی و بیرونی) و دو بعد(فرهنگی و آموزشی) و پنج مولفه فرهنگی و چهار مولفه آموزشی گردید.

نفت خام به عنوان مهم ترین تامین کننده انرژی بشر، جایگاه ویژه ای در اقتصاد ایران دارد، لذا بررسی عوامل موثر بر میزان عرضه نفت خام ایران، ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه تخمین الگوی عرضه نفت خام ایران در بازه زمانی 1386-1346، با استفاده از یک الگوی ترکیبی است. نتایج مطالعه نشان می دهدکه در کوتاه مدت، رابطه میان قیمت نفت خام و مقدار تولید نفت خام منفی است، ولی در بلندمدت، این رابطه مثبت می باشد. هم چنین در بازه زمانی مورد بررسی، سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز اثر معنی داری بر مقدار عرضه نفت خام ایران نداشته است. با اعمال سیستم سهمیه بندی تولید نفت خام از سوی اوپک، عرضه نفت خام ایران تحت تاثیر تصمیمات اوپک قرار گرفته و نتایج بیانگر این است که با افزایش میزان سهمیه تولیدی از سوی اوپک، مقدار عرضه نفت خام ایران افزایش و با کاهش مقدار سهمیه، مقدار عرضه نیز کاهش یافته است. بر اساس نتایج مطالعه، بحران نفتی سال 1973 اثر مثبت بر مقدار نفت خام ایران داشته و وقوع جنگ تحمیلی موجب کاهش مقدار عرضه نفت خام ایران شده است.