ناصر محمودی

با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، بخشی از زنجیره تأمین، از جمله مشتریان سازمانی، تأمین کنندگان، و سایر بخش هایی است که نقش مهمی را در فرایند کسب و کار تجارت دارند، به تدریج به پلتفرم های موجود فناوری اطلاعات منتقل شده است که موجب تغییر کامل الگوهای تجارت سنتی شده است. از این رو، هدف تحقیق حاضر تبیین اثر رایانش ابری بر مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی در صنعت ساخت و ساز می باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی-همبستگی و از نوع تحلیل ماتریس واریانسی-کوواریانس است. این تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. بدین صورت که ابتدا مطالعات کتابخانه ای ادبیات «زنجیره تأمین الکترونیکی مبتنی بر رایانش ابری»، پیشینه تحقیق و نظریاتی که راجع به موضوع وجود دارد، صورت گرفت و پس از شناسایی شاخص ها، پرسشنامه ای بین خبرگان شرکت های فعال در صنعت ساخت و ساز توزیع و پرسشنامه های تکمیل شده برگشت داده شد. در نهایت با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری، اثر رایانش ابری بر مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی در صنعت ساخت و ساز تبیین گردید. بر اساس یافته های مدلسازی معادلات ساختاری، در شرکت های فعال در صنعت ساخت و ساز مورد بررسی، «اثربخشی هزینه (CEP)»، «تحویل (DP)»، «کیفیت (QP)»، «روابط مشتری (CRP)»، «یکپارچه سازی (IP)»، «فناوری (TP)»، «انعطاف پذیری (FP)»، «ثبات (S)»، «هوشمندی محیط (IE)»، «سهولت دسترسی (EA)» و «مزیت تاکتیکی (TA)» بر « زنجیره تأمین الکترونیکی مبتنی بر رایانش ابری صنعت ساخت و ساز ایران» تأثیر مثبت و معناداری می گذارد.