مدل یابی روابط ساختاری یادگیری الکترونیکی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بهشهر
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: یادگیری الکترونیکی به عنوان یکی از شیوه های نوین آموزشی می تواند بر ابعاد مختلف رفتاری و روانی دانش آموزان تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، پرخاشگری و سلامت روانی از مهم ترین شاخص های تربیتی در دوران نوجوانی به شمار می روند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری یادگیری الکترونیکی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بهشهر انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از حیث روش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر بهشهرکه در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. تعداد جامعه آماری بنا بر استعلام از واحد آمار اداره آموزش و پرورش شهرستان بهشهر برابر با 850 نفر بود. حجم نمونه طبق جدول کرجسی و مورگان 265 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل سه پرسشنامه یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران (2004)، پرخاشگری اهواز زاهدی فر و همکاران (1379) و سلامت روان گلدبرگ (1972) بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و نرم افزار Pls استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین یادگیری الکترونیکی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی دانش آموزان رابطه وجود دارد. همچنین بین یادگیری الکترونیکی و سلامت روانی، بین سلامت روانی و پرخاشگری و بین یادگیری الکترونیکی و پرخاشگری دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بهشهر رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که بین یادگیری الکترونیکی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. این نتیجه بیانگر آن است که سلامت روانی می تواند نقشی تعیین کننده در جهت دهی اثرات یادگیری الکترونیکی بر رفتارهای پرخاشگرانه ایفا کند. بنابراین، تقویت سلامت روانی دانش آموزان از طریق مداخلات آموزشی و مشاوره ای می تواند به کاهش پرخاشگری و بهره گیری مثبت تر از ظرفیت های یادگیری الکترونیکی منجر شود.Modeling the Structural Relationships between E-Learning and Aggression with the Mediating Role of Mental Health Of High School Students in Behshahr
Background and Aim: E-learning, as one of the modern educational approaches, can influence various behavioral and psychological dimensions of students. On the other hand, aggression and mental health are among the most important educational and developmental indicators during adolescence. Accordingly, the present study aimed to model the structural relationships between e-learning and aggression with the mediating role of mental health among secondary school students in Behshahr.Methods: This study employed a descriptive-correlational design. The statistical population included all male secondary school students in Behshahr during the 2021–2022 academic year. According to data obtained from the Statistics Unit of the Department of Education in Behshahr, the population consisted of 850 students. Based on Krejcie and Morgan’s table, a sample size of 265 students was selected through simple random sampling. Research instruments included the E-learning Questionnaire by Watkins et al. (2004), the Ahvaz Aggression Inventory by Zahedifar et al. (2000), and the Goldberg Mental Health Questionnaire (1972). Data were analyzed using SPSS and PLS software.Findings: The results indicated that there is a relationship between e-learning and aggression with the mediating role of mental health among students. Furthermore, significant relationships were found between e-learning and mental health, between mental health and aggression, as well as between e-learning and aggression among secondary school students in Behshahr.Conclusion: The findings revealed that there is a significant relationship between e-learning and aggression through the mediating role of students’ mental health. This suggests that mental health can play a decisive role in shaping the effects of e-learning on aggressive behaviors. Therefore, strengthening students’ mental health through educational and counseling interventions may reduce aggression and enhance the positive utilization of e-learning capacities
تبلیغات
