شناسایی ظرفیت ها و راهکارهای بهره برداری از میراث ارامنه در توسعه گردشگری استان چهارمحال و بختیاری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : میراث ارامنه در ایران، به عنوان بخشی از هویت مشترک ایرانی-ارمنی، قابلیت تبدیل شدن به جاذبه ای منحصربه فرد برای گردشگری دارد. این پژوهش به بررسی میراث ارامنه در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته و راهکارهایی برای تقویت گردشگری با تأکید بر این میراث ارائه کرده است. روش شناسی : داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ نفر از مشارکت کنندگان و بررسی اسناد معتبر، جمع آوری و با روش تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها : نتایج نشان داد که ۱۵ روستای این استان پتانسیل لازم برای گردشگری مبتنی بر میراث ارامنه دارند. میراث ملموس شناسایی شده در این مناطق در شش دسته شامل کلیساها، گورستان های تاریخی، جواهرات سنتی، خانه های قدیمی، قلعه ها و سنگ قبرها تقسیم بندی شدند. همچنین، میراث ناملموس در هفت دسته ازجمله مهارت تولید هنرهای دستی و صنایع دستی توسط ارامنه، میراث های ادبی، غذاهای سنتی، بازی های سنتی، لباس های سنتی ارامنه چهارمحال و بختیاری، برگزاری رویدادها و جشنواره ها در زمان اسکان ارامنه و مهارت کشت و کار و زراعت طبقه بندی گردید. نتیجه گیری و پیشنهادات : راهکارهای استخراج شده در پنج محور کلی شامل حفاظت و مرمت جاذبه ها، توسعه زیرساخت ها، برگزاری رویدادهای فرهنگی، توانمندسازی جامعه محلی و بازاریابی هدفمند ارائه شدند. این مطالعه بر لزوم تدوین برنامه یکپارچه گردشگری با مشارکت ذی نفعان محلی و نهادهای ملی تأکید دارد. نوآوری و اصالت : مرور پیشینه پژوهش بیان گر آن است که اکثر پژوهش ها با هدف تاریخی یا هنری جنبه های میراث ارامنه دراستان چهارمحال و بختیاری پرداخته اند. اما پژوهشی به طور جامع و با رویکرد گردشگری، به شناسایی و تدوین راهکارهای عملیاتی برای رونق گردشگری با تأکید بر میراث ارامنه در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته نشده است.Identifying the Potentials and Strategies for Exploiting Armenian Heritage in the Development of Tourism in Chaharmahal and Bakhtiari Province
Context and Purpose : Armenian heritage in Iran, as part of the shared Iranian-Armenian identity, has the potential to become a unique attraction for tourism. This study examined the Armenian heritage in Chaharmahal and Bakhtiari province and proposed strategies to promote tourism with an emphasis on this heritage. Design/methodology/approach : Data were collected through semi-structured interviews with 20 participants and a review of authentic documents; the data were analyzed through thematic analysis. Findings : The results illustrated that 15 villages in this province have the potential for Armenian heritage-based tourism. The tangible heritage identified in these areas was divided into six categories, including Armenian cemeteries, remains of historical Armenian castles, traditional Armenian jewelry, churches, old Armenian houses with special architecture. Intangible heritage was also classified into seven categories, including Armenian handicraft and craft skills, literary, traditional Armenian food, traditional Armenian games, traditional Armenian clothes of Chaharmahal and Bakhtiari, holding events and festivals during the Armenian settlement, and farming skills. Conclusion : The extracted solutions were presented in five general axes: 1) restoration and protection of tourism attractions left by Armenians in villages, 2) creation of tourism facilities and infrastructure, 3) holding festivals and events, 4) education and empowerment of local communities, and 5) advertising and marketing. Originality/value: The literature review indicates that most research has focused on aspects of Armenian heritage in Chaharmahal and Bakhtiari Province with a historical or artistic purpose. However, no research has comprehensively and with a tourism approach identified and developed operational strategies for the prosperity of tourism with an emphasis on Armenian heritage in Chaharmahal and Bakhtiari Province.
تبلیغات
