میراث ارامنه

زمینه و هدف : میراث ارامنه در ایران، به عنوان بخشی از هویت مشترک ایرانی-ارمنی، قابلیت تبدیل شدن به جاذبه ای منحصربه فرد برای گردشگری دارد. این پژوهش به بررسی میراث ارامنه در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته و راهکارهایی برای تقویت گردشگری با تأکید بر این میراث ارائه کرده است. روش شناسی : داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ نفر از مشارکت کنندگان و بررسی اسناد معتبر، جمع آوری و با روش تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها : نتایج نشان داد که ۱۵ روستای این استان پتانسیل لازم برای گردشگری مبتنی بر میراث ارامنه دارند. میراث ملموس شناسایی شده در این مناطق در شش دسته شامل کلیساها، گورستان های تاریخی، جواهرات سنتی، خانه های قدیمی، قلعه ها و سنگ قبرها تقسیم بندی شدند. همچنین، میراث ناملموس در هفت دسته ازجمله مهارت تولید هنرهای دستی و صنایع دستی توسط ارامنه، میراث های ادبی، غذاهای سنتی، بازی های سنتی، لباس های سنتی ارامنه چهارمحال و بختیاری، برگزاری رویدادها و جشنواره ها در زمان اسکان ارامنه و مهارت کشت و کار و زراعت طبقه بندی گردید. نتیجه گیری و پیشنهادات : راهکارهای استخراج شده در پنج محور کلی شامل حفاظت و مرمت جاذبه ها، توسعه زیرساخت ها، برگزاری رویدادهای فرهنگی، توانمندسازی جامعه محلی و بازاریابی هدفمند ارائه شدند. این مطالعه بر لزوم تدوین برنامه یکپارچه گردشگری با مشارکت ذی نفعان محلی و نهادهای ملی تأکید دارد. نوآوری و اصالت : مرور پیشینه پژوهش بیان گر آن است که اکثر پژوهش ها با هدف تاریخی یا هنری جنبه های میراث ارامنه دراستان چهارمحال و بختیاری پرداخته اند. اما پژوهشی به طور جامع و با رویکرد گردشگری، به شناسایی و تدوین راهکارهای عملیاتی برای رونق گردشگری با تأکید بر میراث ارامنه در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته نشده است.