مدل مفهومی تاب آوری روان شناختی بر اساس آیات و روایات
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر دستیابی به مدل مفهومی تاب آوری روان شناختی به عنوان سازوکار مقاومت و انطباق مثبت افراد در شرایط دشوار و رویدادهای ناگوار زندگی است. از نظر روان شناسان، تاب آوری فرآیندی پویاست که به افراد امکان می دهد با استفاده از توانمندی ها و مهارت های شخصی خود، در مواجهه با فشارها، آسیب ها و محرک های تنش زا، نه تنها دچار شکست نشوند، بلکه به رشد و تقویت فردی نیز دست یابند. در همین راستا، این پژوهش با هدف دستیابی به مدل مفهومی تاب آوری روان شناختی در آیات و روایات طراحی شده است، تا مبنایی نظری و کاربردی براساس منابع اسلامی، برای ارتقای تاب آوری در حوزه روان شناسی مثبت گرا فراهم آورد. در این پژوهش از روش تحلیل کیفی محتوای متون دینی بهره گرفته شد؛ روشی که به طور خاص برای استخراج، فهم و استنباط آموزه های روان شناختی از منابع اسلامی نظیر قرآن کریم و متون روایی کاربرد دارد. این روش به پژوهشگر امکان می دهد تا با بررسی عمیق و نظام مند متون، مضامین مرتبط با تاب آوری را شناسایی و تبیین نماید. فرایند تحلیل در پنج مرحله متوالی انجام گرفت: نخست، مشاهده نظام مند و انتخاب هدفمند منابع معتبر؛ دوم، غرقه شدن در محتوا از طریق مطالعه مکرر و دقیق متون به منظور درک عمیق معنایی؛ سوم، صورت بندی یافته ها و استخراج مفاهیم کلیدی در قالب گزاره های روان شناختی؛ چهارم، اعتبارسنجی یافته ها با اتکاء به نظر متخصصان حوزه های دینی و روان شناسی و مقایسه با مبانی نظری؛ و در نهایت، بازنگری و ارائه گزارش نهایی با هدف دستیابی به مدلی مفهومی و قابل اتکاء. این رویکرد کیفی امکان می دهد تا ارتباط میان آموزه های دینی و سازه های روان شناسی مثبت گرا، از جمله تاب آوری، با دقت بیشتری روشن شود. در گام نخست، مفاهیم و گزاره های مرتبط با تاب آوری از آیات و روایات استخراج شد، سپس با به کارگیری اصول پیش پردازش متن همچون هم معنایی، چندمعنایی و حوزه های معنایی مورد تحلیل قرار گرفت. بر این اساس، 9 مؤلفه اصلی تاب آوری شامل تعهد مذهبی، پذیرش، نگرش تکلیف مدارانه، جهت گیری هدف، قوت اراده، پایداری در برابر دشواری ها، ظرفیت بالای سازگاری، صلابت و کنترل هیجانی شناسایی شد. در ادامه، مؤلفه ها بر پایه شباهت کارکردی دسته بندی شدند. برای اطمینان از اعتبار پژوهش، نظر ۱۰ تن از متخصصان علوم دینی و روان شناسی دریافت شد و نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) محاسبه شد که به ترتیب بالاتر از 0.62 و 0.79 به دست آمد. براساس یافته های این پژوهش، تاب آوری روان شناختی متشکل از چهار بُعد اساسی وظیفه شناسی، پایداری، انعطاف پذیری و رشد شخصی است. این ابعاد نمایانگر جنبه های گوناگون توانایی فرد در مواجهه با مشکلات و چالش های زندگی بوده و می توانند به عنوان شاخص هایی معتبر برای سنجش میزان تاب آوری افراد مورد استفاده قرار گیرند. شناسایی این ابعاد نه تنها در فهم عمیق تر سازه تاب آوری اهمیت دارد، بلکه زمینه ای کاربردی برای توسعه ابزارهای سنجش ازجمله پرسشنامه های استاندارد فراهم می سازد. افزون بر این، نتایج به دست آمده می تواند مبنای طراحی مداخلات روان شناختی و بسته های آموزشی هدفمند قرار گیرد که هدف آن تقویت ظرفیت های تاب آوری و ارتقای کیفیت زندگی افراد در حوزه های مختلف به ویژه آموزش و تربیت است. بدین ترتیب، پژوهش حاضر گامی مؤثر در جهت تلفیق مبانی نظری با کاربست های عملی در روان شناسی مثبت گرا و آموزش نیروی انسانی به شمار می آید.A Conceptual Model of Psychological Resilience Based on Qur’anic Verses and Narrations
The aim of the present study is to develop a conceptual model of psychological resilience as a mechanism of resistance and positive adaptation in the face of difficult circumstances and adverse life events. Psychologists regard resilience as a dynamic process that enables individuals, through the use of their personal capacities and skills, not only to avoid failure when confronted with pressures, traumas, and stressful stimuli, but also to achieve personal growth and empowerment. In this regard, the present research was designed to formulate a conceptual model of psychological resilience within Qur’anic verses and narrations, thereby providing a theoretical and practical foundation, grounded in Islamic sources, for promoting resilience within the domain of positive psychology. The study employed qualitative content analysis of religious texts, a method specifically suited for extracting, comprehending, and interpreting psychological teachings from Islamic sources such as the Holy Qur’an and hadith collections. This method allows the researcher, through a systematic and in-depth examination of the texts, to identify and explain themes related to resilience. The analysis was carried out in five consecutive stages: first, systematic observation and purposeful selection of authoritative sources; second, immersion in the content through repeated and careful reading of the texts to gain a profound semantic understanding; third, structuring the findings and extracting key concepts in the form of psychological propositions; fourth, validating the findings by consulting experts in the fields of religious studies and psychology and comparing them with theoretical foundations; and finally, revising and presenting the final report to establish a reliable conceptual model. This qualitative approach clarifies, with greater precision, the relationship between religious teachings and constructs of positive psychology such as resilience. In the first step, concepts and propositions related to resilience were extracted from verses and narrations, then analyzed using principles of text preprocessing such as synonymy, polysemy, and semantic domains. Accordingly, nine main components of resilience were identified: religious commitment, acceptance, duty-oriented attitude, goal orientation, strength of will, endurance against hardships, high adaptive capacity, robustness, and emotional regulation. Subsequently, the components were categorized according to functional similarity. To ensure the validity of the research, the views of ten experts in religious sciences and psychology were obtained, and the Content Validity Ratio (CVR) and the Content Validity Index (CVI) were calculated, yielding values above 0.62 and 0.79, respectively. Based on the findings, psychological resilience consists of four fundamental dimensions: conscientiousness, persistence, flexibility, and personal growth. These dimensions represent various aspects of an individual’s capacity to confront life’s problems and challenges and can serve as valid indicators for measuring resilience. Identifying these dimensions is not only important for a deeper understanding of the construct of resilience but also provides an applied basis for the development of assessment instruments such as standardized questionnaires. Furthermore, the results can serve as the foundation for designing psychological interventions and targeted educational programs aimed at strengthening resilience capacities and enhancing individuals’ quality of life, particularly in the domains of education and training. Thus, the present study constitutes an effective step toward integrating theoretical foundations with practical applications in positive psychology and human resource education.
تبلیغات
