واکاوی موضع گیری دیدگاه های فلسفی پیرامون مفهوم صدای دانش آموز در برنامه درسی و استخراج دلالت های تربیتی آن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر به تحلیل مفهوم صدای دانش آموز از منظر دیدگاه های مختلف فلسفه تربیت می پردازد و در پی آن است که موضع گیری آنها را با مفروضه های مفهوم صدای دانش آموز سنجیده و دیدگاهی منطبق با مفروضه های صدای دانش آموز انتخاب نماید. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش نقد فلسفی انجام شد. یافته ها نشان می دهد که هر یک از رویکردهای فلسفی (اگزیستانسیالیسم، پراگماتیسم، کنش ارتباطی هابرماس، پداگوژی انتقادی، پست مدرنیسم و کنش متقابل نمادین، عاملیت) به جنبه ای از مفهوم صدای دانش آموز بیشتر توجه دارند و آن را به عنوان ابزاری برای تقویت استقلال، قدرت و مشارکت آن ها در محیط آموزشی تفسیر می کنند. بررسی این دیدگاه ها نشان می دهد که موضع گیری هر یک با مفروضه های صدای دانش آموز چگونه بوده و چطور می توانند به ارتقاء نقش صدای دانش آموز در برنامه های درسی کمک کنند. تحلیل مقایسه ای نشان داد که نظریه عاملیت به دلیل تأکید بر نقش فعال و تعاملی دانش آموز، توجه به بافت فرهنگی- اجتماعی، پویایی قدرت و اصالت فردی در بهبود یادگیری، بیشترین همخوانی با مفروضه های صدای دانش آموز را داراست. این نظریه بر توانمندسازی دانش آموزان، مشارکت دموکراتیک و ایجاد فرصت هایی برای بیان نظرات و اثرگذاری آن ها در فرآیند آموزشی تمرکز می کند.Analyzing the stance of philosophical views on the concept of student voice in the curriculum and extracting its educational implications
The present study analyzes the concept of student voice from the perspective of different perspectives of educational philosophy and seeks to weigh their positions with the assumptions of the concept of student voice and select a perspective consistent with the assumptions of the student voice. This research was conducted with a qualitative approach and the method of philosophical criticism. The findings show that each of the philosophical approaches (existentialism, pragmatism, Habermas' communicative action, critical pedagogy, postmodernism and symbolic interaction, agency) pays more attention to an aspect of the concept of student voice and interprets it as a tool for strengthening their independence, power and participation in the educational environment. An examination of these perspectives shows how each of them positions itself with the assumptions of the student voice and how they can help promote the role of the student voice in curricula. Comparative analysis showed that agency theory is most consistent with the assumptions of student voice due to its emphasis on the active and interactive role of the student, attention to the socio-cultural context, power dynamics, and individual authenticity in improving learning. This theory focuses on student empowerment, democratic participation, and creating opportunities for students to express their opinions and influence the educational process.
تبلیغات
