پدیدارشناسی گواهی و حجیت معرفت شناختی مدعیات تجربه گران مهدوی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
مساله حجیت و توجیه گواهی تجربه های مهدوی در میان مدعیان و پیروان آنها با ساده انگاری هایی همراه است. این پژوهش با عطف نظر به اشکالات شناختی و مشکلات عملی اصل تسامح معرفتی برای پذیرش مدعیات تجربه گران مهدوی، تلاش کرده تا با مقایسه پدیدار و هنجار باور پیروان تجربه گران مهدوی، نحوه تاثیرگذاری وایجاد باور در پیروان از نقطه نظر روان شناسی اجتماعی با تکیه بر نمونه هایی در حوزه مهدویت مورد بحث قرار گیرد و فاصله آن را با هنجارها و بایسته های پذیرش گواهی از منظر معرفت شناسی دینی روایت پایه، نشان دهد. یافته ها نشان داد مدعیان تجربه های مهدوی با ایجاد مرجعیت فرهمند و نفوذ اجتماعی برای خود از طریق تکیه بر بخشی از سنت، تلاش می کنند با تضعیف قوای معرفتی و خردورزی پیروان، خود را تنها منبع انحصاری اندیشه و باور دینی معرفی کنند. آنها با مدعیاتی همچون یگانه دانی و در سایه رازآلود نمودن ادعاهای خویش، مرجعیت فکری شان را برای مخاطبان غیر قابل خدشه نشان می دهند و بر همین مبنا، از راستی آزمایی و تحقیق پذیری گواهی هایشان می گریزند. اما حجیت معرفت شناختی گواهی های مدعیان این گونه تجربه ها، منوط به احراز معیارهای درون گرایانه و برون گرایانه توجیه و معیارهای سخت گیرانه تخصصی تر مانند راستی آزمایی ادعاها از طریق ارزیابی اطلاعش از امور پنهان و میزان تطابق آن با واقع، است و نیز محتوای تجربه نباید مبتنی بر وجوه سودگرایانه دنیوی و به نفع مدعی تجربه باشد.Phenomenology of Testimony and Epistemic Justification of Claims of Mahdist Experiencers
The issue of epistemic authority and justification regarding testimonies of Mahdist experiences among claimants and their followers is often accompanied by oversimplifications. This study, with attention to epistemological objections and the practical challenges posed by the principle of epistemic leniency in accepting such claims, seeks to explore the mechanisms of belief formation in followers of Mahdist experiencers. Drawing on examples within the Mahdist domain, it compares the phenomenological and normative dimensions of believers’ acceptance, analyzing the psychological and social dynamics that shape their conviction. The research also contrasts these findings with the normative frameworks and epistemic requisites for testimonial acceptance from the perspective of narratively grounded religious epistemology. Findings suggest that claimants of Mahdist experiences often attempt to establish charismatic authority and social influence by appealing selectively to tradition, thereby weakening their followers’ epistemic faculties and rational agency. Through assertions of exclusive knowledge and the mystification of their claims, these figures present their intellectual authority as invulnerable to scrutiny. Consequently, they evade verification and critical investigation of their testimonies. However, the epistemic justification of such experiential claims depends on fulfilling both internalist and externalist conditions of justification, including more rigorous standards such as testing for knowledge of occult matters and assessing the correspondence of such knowledge with reality. Moreover, the content of the experience must not be marked by worldly utilitarianism or serve the personal interests of the claimant.
تبلیغات
