تعیین روابط علّی بین توسعه حرفه ای مدیران عالی دانشگاه علمی کاربردی و تأثیر آن بر فرهنگ توسعه پایدار (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)

چکیده

مقدمه و هدف پژوهش: هدف از این پژوهش تعیین روابط علّی بین توسعه حرفه ای مدیران عالی دانشگاه علمی کاربردی و تأثیر آن بر فرهنگ توسعه پایدار است. روش پژوهش: روش تحقیق کمی وکیفی ازنوع توصیفی-همبستگی است جامعه آماری شامل کلیه مدیران عالی دانشگاه علمی کاربردی بوده و از مدل معادلات ساختاری برای انتخاب نمونه ها استفاده شد که در نهایت 247 آزمودنی انتخاب گردیدند. روش نمونه گیری به کاررفته در این پژوهش، غیرتصادفی سهمیه ای بود. برای جمع آوری داده های موردنیاز در بخش کمی، پرسشنامه ها با هماهنگی های لازم بین نمونه های آماری توزیع و جمع آوری شدند و داده های جمع آوری شده وارد سیستم گردید. مرحله کمی پژوهش شامل دو پرسشنامه محقق ساخته به منظور سنجش الگوی توسعه حرفه ای مدیران عالی دانشگاه علمی کاربردی وتأثیر آن بر فرهنگ توسعه پایدار و همچنین پرسشنامه سنجش اعتبار الگو بود یافته ها: به منظور محاسبه روایی، از چک لیست 27 موردی بر اساس مدل پریزما استفاده شد و برای محاسبه پایایی، از ضریب کاپای کوهن بهره برداری گردید. همچنین، روایی پرسشنامه از طریق روایی ظاهری، محتوایی و سازه مورد ارزیابی قرار گرفت. پایایی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد که همگی مورد تأیید قرار گرفتند. روش تحلیل داده ها با توجه به سؤال های پژوهش، شامل روش های آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS-V23 و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزارهای SPSS-V23 و LISREL V8.8 بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین توسعه شناختی، توسعه رفتاری-قضاوتی، توسعه رهبری-مدیریتی و توسعه معنوی-اخلاقی با فرهنگ توسعه پایدار رابطه معناداری وجود دارد و تمامی مسیرها مورد پذیرش قرار گرفته اند.