ارزیابی نقش سکونتگاه های غیررسمی در بزهکاری ساکنان، مطالعه موردی: مناطق اسلام آباد و کشتارگاه شهر ارومیه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: رشد جمعیت در ایران، که در سال 1402 برابر با 0.7 درصد برآورد شده است، چالش هایی همچون افزایش فقر، توسعه بی رویه شهرها، بحران مسکن، مهاجرت گسترده روستاییان به شهرهای بزرگ و شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی (حاشیه نشینی) را به همراه داشته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سکونتگاه های غیررسمی بر بزهکاری در شهرستان ارومیه انجام شده است. روش پژوهش: این تحقیق از نظر روش شناسی، توصیفی-پیمایشی و مبتنی بر روش زمینه یابی است. جامعه آماری شامل ساکنان مناطق حاشیه نشین اسلام آباد و کشتارگاه در شهر ارومیه است. برای تعیین نمونه، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و 100 نفر از ساکنان این دو منطقه (به طور مساوی) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مشاهده و پرسش نامه ای محقق ساخته با 20 گویه پنج گزینه ای بر اساس طیف لیکرت است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین سکونتگاه های غیررسمی و گرایش به رفتارهای بزهکارانه رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، توزیع ناعادلانه ثروت و مهاجرت با افزایش رفتارهای بزهکارانه همبستگی مثبت دارند. علاوه بر این، میزان محرومیت نسبی در مناطق حاشیه ای، زمینه ساز ارتکاب بزهکاری است. نتیجه گیری: بررسی ها نشان داد که میزان بزهکاری میان شهروندان حاشیه نشین و سایر شهروندان بر اساس پایگاه اجتماعی و اقتصادی آن ها تفاوت معناداری دارد. همچنین، میان محل سکونت، نرخ بیکاری و گرایش به بزهکاری و آسیب های اجتماعی ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد. این نتایج نشان دهنده تأثیر مستقیم شرایط نامناسب اقتصادی و اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی بر افزایش رفتارهای بزهکارانه در این مناطق استEvaluation of the Role of Informal Settlements in the Criminal Behavior of Residents (Case Study: Islam Abad and Koshtargah Areas of Urmia City)
Background and Objective Population growth in Iran (0.7% in 2023) has led to several socio-economic issues, including increasing poverty, uncontrolled urban expansion, housing shortages, mass rural-to-urban migration, and most notably, the emergence of a new form of living known as informal settlements or marginalized urban areas. The present study aims to evaluate the role of informal settlements in the criminal behavior of residents in Urmia County. Methodology Given the research subject, the study employs a descriptive-survey method with a correlational approach. The statistical population includes all residents of the Islam Abad and Koshtargah neighborhoods, which are among the marginalized areas of Urmia city. A sample of 100 individuals was selected using a simple random sampling method, ensuring an equal distribution between the two areas. Data collection was conducted through direct observation and a researcher-designed questionnaire consisting of 20 five-option Likert-scale questions. The collected data were analyzed using SPSS software, Pearson’s correlation coefficient, and the T-test. Findings and Results The findings indicate a correlation between informal settlements and the tendency toward criminal behavior. A positive correlation exists between the unequal distribution of wealth, migration, and the propensity for criminal acts. Additionally, a positive correlation was found between the level of relative deprivation in marginalized areas and the facilitation of criminal behavior. Socioeconomic status differentiates the criminal behavior of marginalized citizens from that of the general urban population. Furthermore, a positive correlation was observed between residence location, unemployment, and tendencies toward delinquency and social harm.
تبلیغات
