بررسی کنش و دستاورد ایرانیان بر تحولات سیاسی و نظامی دوران امویان و عباسیان (با تکیه بر جنبش های ایران)
آرشیو
چکیده
ایرانیان که در برابر از دست دادن هویت ملی و گذشته خویش سر باز می زدند، نهضت هایی را علیه خلفای دولت های مسلمان پایه ریزی کردند. ایرانیان به ویژه پس از تأسیس سلسله موروثی امویان که بر پایه برتری نژادی اع راب و تحقی ر غیراعراب بنا نهاده شده بود، مورد ستم و آزار بیشتری نسبت ب ه دوران حکوم ت خلف ای راش دین قرار گرفته بودند؛ از هر فرصتی برای به دست آوردن فرّ و شکوه پیش ین خ ویش به ره می بردند، تا هویت تاریخی سابق خود را بار دیگر نشان دهند. بنابراین در دوران دولت اموی نهضت های ملی، سیاسی و مذهبی هر روز به رنگی ظاهر می شد. مقصود اصلی این جنبش ها برانداختن دولت و سیادت عرب بر عجم بود و با اصل اسلام مشکلی نداشتند. اولین عکس العمل منطقی ایرانیان در برابر این تبعیض نژادی اعراب، «اهل تسویه» بودند که بعدها به «شعوبیه» شهرت یافتند. گروه دوم کسانی بودند که در برابر تبعیض و ظلم دستگاه اموی، راه تعصب و افراط درپیش گرفتند و قائل به تفضیل و سیادت عجم بر عرب بودند. این گروه اخیر با همراهی دیگر ایرانیان، پایه گذار نهضت و قیام هایی شد که در سالیان متمادی با دستگاه خلافت درگیر بودند. با شکل گیری نهضت های ایرانی، در راستای احیاء هویت تاریخی و باستانی، شاهد تأثیرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایرانیان بر اعراب مسلمان و نیز تشکیل حکومت های متقارن در عرض دستگاه خلافت در دوره ه ای بعد هستیم. در این پژوهش، به بررسی ابعاد این مبارزات سیاسی و فرهنگی و هم چنین نهضت های ایرانی در مقابله با اعراب و نتایج و دستاوردهای حاصل از آن، پرداخته می شود.A Study of Iranian Actions and Achievements on Political and Military Developments during the Umayyad and Abbasid Periods (Based on Iranian Movements)
Iranians who refused to give up their national identity and past founded movements against the caliphs of Muslim states. Iranians, especially after the establishment of the hereditary Umayyad dynasty, which was based on the racial superiority of Arabs and the humiliation of non-Arabs, were subjected to more oppression and persecution than during the rule of the Rightly Guided Caliphs; they took advantage of every opportunity to regain their former glory and splendor, to once again show their former historical identity. Therefore, during the Umayyad government, national, political, and religious movements appeared every day in different colors. The main purpose of these movements was to overthrow the Arab state and rule over the non-Arabs, and they had no problem with the principle of Islam. The first logical reaction of the Iranians to this racial discrimination of the Arabs was the "People of Reconciliation," who later became known as the "Shu'ubiyyah." The second group was those who, in the face of the discrimination and oppression of the Umayyad regime, took the path of fanaticism and extremism and believed in the superiority and rule of the non-Arabs over the Arabs. This latter group, together with other Iranians, founded the movement and uprisings that were engaged with the caliphate for many years. With the formation of Iranian movements, in the direction of reviving historical and ancient identity, we witness the political, social, and cultural influences of the Iranians on the Muslim Arabs, as well as the formation of symmetrical governments across the caliphate in later periods. This study examines the dimensions of these political and cultural struggles, as well as the Iranian movements in confronting the Arabs, and the results and achievements thereof.
تبلیغات
