موضوع متافیزیک: اختلاف نظر بنیادین فارابی و ابن سینا در باب صورت منطقی وجود (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
استدلال می کنم که فارابی و ابن سینا اختلاف نظری بنیادین بر سر صورت منطقی موضوع متافیزیک، یعنی موجود، دارند: از نظر فارابی «موجود» معنایی انفصالی دارد و از نظر ابن سینا این معنا پایه است. تبیینی برای این اختلاف نظر بر سر تحلیل موضوع متافیزیک ارائه می کنم که بنا بر آن، این دو فیلسوف دو نظر متفاوت و متعارض در خصوص ساختار علوم و نسبت علوم نظری با یکدیگر دارند. فارابی به تعاملی دوطرفه میان علوم قائل است، در حالی که از نظر ابن سینا، ساختار علوم ساختاری عینی است که طبق آن علوم بالاتر هیچ گونه وابستگی ای به علوم پایین تر ندارند. بر اساس این تفسیرها، نشان می دهم که چرا در چارچوب متافیزیک ابن سینا مسئله تمایز وجود و ماهیت مسئله ای اصیل است، در حالی که این مسئله در چارچوب متافیزیکی فارابی مسئله ای بی مایه است. اصالت این مسئله در چارچوب متافیزیکی ابن سینا تبیین می کند که چرا تاریخ فلسفه اسلامی پس از ابن سینا معرکه اختلاف تفسیر نظر ابن سینا و همچنین اختلاف نظر علمی بر سر مسئله تمایز وجود و ماهیت بوده است. اگر استدلال های من صحیح باشند، ابن سینا ادامه راهی نیست که فارابی در فلسفه طی می کرده است. به عکس، تاریخ فلسفه اسلامی از فارابی به ابن سینا، تحولی بنیادین را تجربه کرده است.The Subject Matter of Metaphysics: A Significant Disagreement Between al-Farabi and Ibn Sina on the Logical Form of Existence
I argue that al-Farabi and Ibn Sina have a significant dispute regarding the analysis of the logical form of the subject matter of metaphysics: existence. al-Farabi asserts that "exist" has a disjunctive meaning, while Ibn Sina contends that it is a fundamental notion. I propose an explanation for this disagreement rooted in their differing views on the nature and structure of theoretical sciences. al-Farabi claims that theoretical sciences are mutually dependent, whereas Ibn Sina believes that higher-order sciences do not depend on lower-order ones, either in their subject matter or propositions. Based on these interpretations, I argue that the distinction between essence and existence poses a substantial problem within Ibn Sina’s framework, while it is considered trivial in al-Farabi’s metaphysics. This significant challenge in Ibn Sina’s thought elucidates the subsequent controversies in Islamic philosophy regarding this issue and the interpretation of Ibn Sina’s perspective. If my arguments hold, it suggests that Ibn Sina does not merely follow al-Farabi in metaphysics; rather, the evolution of Islamic philosophy marks a fundamental shift from al-Farabi to Ibn Sina.
تبلیغات
