مقایسه تطبیقی «صحنه اهدای نمادهای مقدس به پادشاه» در سکه های اشکانی و ساسانی با رویکرد بینا تصویری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سکه در دنیای باستان واحد استانداردی از جنس فلز بود که ابزار مبادله ای شمرده می شد. سکه ها را یکی از منابع مطالعاتی دستِ اول می دانند زیرا اطلاعاتی فراتر از ارزش مادی خود در اختیار پژوهشگران رشته های مختلف قرار می دهند. این داده ها شامل موضوعاتی مرتبط با تاریخ، زبان ، اسطوره ، اقتصاد، سیاست و هنر است. این پژوهش در نظر دارد با مطالعه در زمانی سکه های اشکانی و ساسانی رابطه میان تصویر صحنه اهدای نمادهای مقدس به پادشاه را مورد مطالعه قرار دهد. در سکه هایی که مورد بررسی قرار می گیرند یک شخصیت اسطوره ای فرّه یا نماد مقدسی را به شاه تقدیم می کند. این بن مایه تصویری بر برخی از سکه های اشکانی دیده می شود که ادامه آن را در سکه های ساسانی نیز می توان دنبال کرد. این مطالعه نشان می دهد که ارتباط شخص پادشاه با نیروی قدسی که نمادی از جهان مقدس را به پادشاه هدیه می دهد، از دوران اشکانی بن مایه ای نقش شده بر سکه ها بوده که با توجه به شرایط تغییر یافته، به حیات خود در سکه های ساسانی ادامه می دهد. در اصل پرسش اصلی این پژوهش چگونگی تحولات تصویری در هنر ایران پیش از اسلام و بررسی روند تبدیل یک مفهوم تصویری به شمایل است. این پژوهش با روش کتابخانه ای و مشاهده ای (مشاهده سکه های مربوط به دوران اشکانی و ساسانی) و رویکرد پژوهشی بیناتصویری انجام می گیرد.A Comparative Study of "The Scene of the Gifting Sacred Symbols to the King" in Parthian and Sassanian Coins with an Interpictoriality Approach
In the ancient world, coins were a standard unit made of metal that was considered a medium of exchange. Coins are considered as one of the primary sources of study because they provide information beyond their material value to researchers in various disciplines. This data includes topics related to history, language, mythology, economics, politics, and art. This study intends to look at the relationship between the image the scene of gifting the sacred symbols to the king by observing the Parthian and Sassanian coins in time. In the coins that are examined, a mythological figure presents Farah or a sacred symbol to the king. This visual motif can be seen on some Parthian coins, which can be followed in Sassanian coins as well. This study shows that the relationship between the king's person and the sacred figure (in most cases of a god) who presents a symbol of the sacred world to the king has been a motif engraved on coins since the Parthian era, which continues to exist in Sassanian coins due to the changed conditions. In fact, the main question of this research is how did visual developments in Iranian art before Islam and the process of transforming a visual concept into an icon happen. This research is carried out by library documents and observational method (observing coins related to the Parthian and Sassanid eras) and an interpictoriality research approach.
تبلیغات
