تصادفات جاده ای و خسارت های مالی ناشی از آن ها که بر خانواده ها و دولت تحمیل می شود، یکی از معضلات مهم و قابل تامل در جامعه می باشند. در این راستا، تحقیق حاضر به ارائه مدل جامع مدیریت راهبردی بحران در تصادفات جاده ای با رویکرد داده بنیاد پرداخته است. این تحقیق ازحیث هدف، کاربردی و از نوع پژوهش های کیفی با رویکرد داده بنیاد است. گردآوری اطلاعات با مصاحبه نیمه ساختارمند با 15 نفر از مدیران حوزه راه و ترافیک و همچنین اساتید و صاحب نظران حوزه مدیریت بحران با روش نمونه گیری گلوله برفی هدفمند و با اشباع نظری موضوع انجام شده است. تحلیل داده های کیفی نشان می دهد دو عامل "مدیریت عوامل انسانی در رانندگان و سرنشینان خودروها" و "کنترل، مدیریت و پیشگیری از نواقص فنی وسایل نقلیه" به عنوان عوامل علّی، "کنترل، مدیریت بهبود وضعیت فنی و امکانات جاده ها" به عنوان عوامل زمینه ای، "مدیریت بهینه و پیش بینی شده شرایط جوّی" و "سیاست گذاری ایمنی مدیریت جاده ای در نهادهای بالا دستی و الزام به رعایت همه جانبه آن" به عنوان عوامل مداخله گر و "مدیریت کلیه عوامل دخیل در تصادفات و هماهنگی بین کلیه ارگان های دخیل در بهبود و مدیریت بحران های ترافیکی جاده ها" به عنوان مقوله محوری، سه دسته "راهبردهای مدیریتی"، "راهبردهای ایمنی و بهبود وسایل نقلیه" و "راهبردهای اجتماعی- فرهنگی" به عنوان راهبردها و "ارتقا سطح کیفی مدیریت و فرهنگ ایمنی و ترافیک جاده ای درکشور" به عنوان پیامد اصلی شناسایی شدند. نتایج پژوهش حاضر می تواند به تصمیم گیران حوزه ترافیک کشور در جهت برنامه ریزی اقدامات ایمنی جاده ای، راهکارهای فنی و اجرایی ارائه نماید.
