کشف منظومه معنایی صلاح و فساد در اندیشه آیت الله مصباح یزدی
آرشیو
چکیده
کاوش در مسائل مورد ابتلاء جامعه، مسیر را برای برنامه ریزی هدفمندتر، هموار می نماید. صلاح و فساد و تعریف های متبادر از آن، ازجمله مفاهیمی هستند که در مکتب ها و نحله های گوناگون، تعریف متفاوتی دارند. حال، نظر به تعریف و برداشت متغیر از صلاح و فساد در گروه های فکری اعم از مکاتب اخلاقی و برخی عالمان صاحب نظر مانند علامه مصباح یزدی، در پی پاسخ به این مسئله کانونی هستیم که میان نگاه مکاتب اخلاقی و نظر علامه مصباح یزدی(ره)، نظر اصلح کدام است؟ تا ضمن برشمردن نقطه مشترک و متمایز در این أمر، بینش و کنش درست تری را به منصه ظهور رساند. به همین منظور مطابق با منابع و مقالات موجود، با روش توصیفی- تحلیلی، کنکاش شد و حاصل سخن آنکه ضمن اذعان قرآن کریم و علامه مصباح، بر وجود حقیقی صلاح و فساد، نمی توان نظر مکاتب اخلاقی بر عدم وجود معانی دقیق از صلاح و فساد را پذیرفت؛ زیرا لازمه آن عدم وجود، صلاح و فساد مطلق است و نهایت اینکه برای هرنوع صلاح دینی باید قرائت معتبری را برای تمییزدادن این أمر از امور مشتبه پذیرفت. چون در مفاهیم اسلامی و مطابق با آیات قرآن، معنای مطلقی برای مفهوم صلاح و فساد وجود دارد که البته نقش تعیین کننده و کلیدی خواهد داشت و برای هرنوع اصلاح دینی، باید قرائت معتبری از دین را پذیرفت تا بتوان با آن، صلاح و فساد را از یکدیگر تمییز دادThe Discovery of the Semantic System of Virtue and Corruption in the Thought of Ayatollah Mesbah Yazdi
The Exploration of issues faced by society paves the way for more purposeful planning. The concepts of virtue and corruption and their definitions vary across different schools of thought. Given the diverse interpretations of virtue and corruption within ethical schools and by scholars such as Allameh Mesbah Yazdi، this study seeks to answer the pivotal question: what is the perspective of virtue and corruption in ethical schools of thought versus Allameh Mesbah Yazdi's view، and which is more appropriate? The aim is to highlight the commonalities and differences in these viewpoints، providing a clearer and more accurate understanding. Through a descriptive-analytical approach، based on existing sources and articles، this research concludes that both the Quran and Allameh Mesbah Yazdi affirm the existence of genuine virtue and corruption. The stance of ethical schools، which denies the precise meanings of these concepts، is not acceptable، as it implies the non-existence of absolute virtue and corruption. Ultimately، for any type of religious virtue، a legitimate interpretation must be accepted to differentiate between what is clear and what is ambiguous، as Islamic concepts—according to the Quran—have an absolute meaning for virtue and corruption، which is essential for distinguishing between them
تبلیغات
