جایگاه شناسی نظام سازی مهدوی در مقابله با گفتمان های رقیب در فرآیند تغییر نظم نوین جهانی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
امروزه جمهوری اسلامی با خرق قواعد حاکم بر نظام های سیاسی مادی دنیا، به احیاء گفتمان دین در عرصه فردی و اجتماعی پرداخت و ظرفیت های نهفته آن را به جهانیان ارائه نمود. مطابق با بیان رهبر معظم انقلاب، جمهوری اسلامی در مسیر ایجاد تمدن نوین اسلامی باید به نظام سازی تأثیرگذار در عالم روی بیاورد. قاعدتاً در هر نظام تمدنی، گفتمان های رقیبی وجود دارند که بدون شناخت آنها امکان ایجاد تمدن هدف وجود نخواهد داشت. این ضرورت نگارنده را در این اثر بر آن واداشته تا با روشی توصیفی _ تحلیلی به جایگاه شناسی نظام سازی مهدوی در مقابله با گفتمان های رقیب در فرآیند تغییر نظم نوین جهانی روی بیاورد و در نهایت بدین نتیجه رسیده است؛ از آن جا که جمهوری اسلامی با غایت مندی ظهور برپا شده، تنها گفتمان محوریت امام عصر و بازگشت به نظام امامت است که می تواند جمهوری اسلامی را تبدیل به نظامی تمدن ساز و محور نماید. این گفتمان از چالش های گفتمان های رقیب که عبارت از گفتمان تمدن غربی، مهندسی معکوس این تمدن و بازگشت به زندگی سنتی مبراست و توان ایجاد نظامی مبتنی بر دین ناب در عرصه جهانی به عنوانی نظام فعال و تعیین کننده در عرصه جهانی داراست که ماحصل آن، ایجاد نقش فعال گفتمان انقلاب در نظم نوین جهانی است که به مرور زمان سبب سطوح فرهنگ سازی کلان مهدوی و زمینه گرایش و اقبال عمومی به انقلاب موعود را فراهم خواهد آورد.Mahdavi’s System-Building Topology in Confronting Competing Discourses in the Process of Changing the New World Order
Today, the Islamic Republic, by violating the rules governing the material political systems of the world, has revived the discourse of religion in the individual and social arenas and presented its latent capacities to the world. According to the statement of the Supreme Leader of the Revolution, the Islamic Republic must turn to effective system-building in the world on the path of creating a new Islamic civilization. As a rule, in every civilizational system, there are competing discourses, without recognizing which, it will not be possible to create the target civilization. This necessity has forced the author in this work to turn to the Mahdavi’s system-building topology in confronting competing discourses in the process of changing the new world order with a descriptive-analytical method, and has finally reached the following conclusion; Since the Islamic Republic was established with the finality of emergence, only the discourse of centralizing the Imam of the Age and returning to the Imamate system can transform the Islamic Republic into a civilization-building and central system. This discourse is free from the challenges of competing discourses, which include the discourse of Western civilization, reverse engineering of this civilization, and the return to traditional life, and has the ability to create a system based on pure religion in the global arena as an active and decisive system in the global arena, the result of which is the creation of an active role for the revolutionary discourse in the new world order, which over time will lead to levels of Mahdist macro-culture and provide the basis for a general tendency and acceptance of the promised revolution
تبلیغات
