ارزیابی تاثیر تحریم بر سرمایه گذاری خارجی در قراردادهای سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) صنعت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحقق سرمایه گذاری مستقیم خارجی در قالب قراردادهای جوینت ونچر، با داشتن مزایای فراوان برای کشور میزبان، نیازمند ایجاد همسویی لازم بین دو اقتصاد (کشور مبدا و میزبان) دارای ویژگی های متفاوت است. مطابق با ادبیات نظری، انتظار می رود تحریم کشور میزبان به عنوان عامل افزایش ریسک و نااطمینانی بر جذب سرمایه گذاری خارجی در قالب جوینت ونچر اثر مثبت داشته باشد و لیکن اثر آن می تواند توسط عواملی چون ضعف در زیرساختهای قانونی و روال های حقوقی شفاف کشور میزبان تنزل یابد. در مطالعه حاضر، چهارچوب مناسب برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی برپایه مشارکت با سرمایه گذاران بومی در شرایط تحریمی صنعت ایران بررسی می شود. این مطالعه با استفاده از مدل خود رگرسیون برداری بیزین انجام گرفته است. براساس نتایج این مطالعه، تفاوت ماهوی در رفتار سرمایه گذاری شرکتهای تابعه کشورهای توسعه یافته با شرکتها و اشخاص تابعه کشورهای منطقه و در حال توسعه مشهود است. مطابق با نتایج، تحریم کشور میزبان، کاهش تمایل به ورود در قالب سرمایه گذاری مشارکتی به بخش صنعت را موجب می شود و لیکن اثر آن از تاثیر دیگر متغیرها همچون اندازه بازار، کارایی حاکمیت و باز بودن تجاری بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در قالب سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) کمتر است.Evaluating the Impact of Sanctions on Foreign Investment in Industry Joint Venture Contracts
The realization of foreign direct investment in the form of joint venture contracts, with many benefits for the host country, requires the necessary alignment between two economies (the country of origin and host) with different characteristics. According to the theoretical literature, it is expected that the sanction of the host country as a factor of increasing risk and uncertainty has a positive effect on attracting foreign investment in the form of joint ventures, but its effect can be decreased by factors such as the weakness of the legal infrastructure and transparent legal procedures of the host country. In the present study, an appropriate framework is investigated for attracting foreign direct investment based on partnership with local investors under the conditions of Iran’s industry sanction. This study was done using the Bayesian vector autoregression (BVAR) model. Based on the results of this study, a substantial difference in the investment behavior of the developed countries' subsidiary companies and the subsidiaries companies and individuals of the developing countries in the region is evident. According to the results, the sanction of the host country causes a decrease in the desire to enter the industry sector in the form of joint investment, but its effect depends on the effect of other variables such as market size, governance efficiency and commercial openness on the attracting foreign direct investment in the form of Joint venture is less.
تبلیغات
