تبیین نسبت رابطه انسان و مکان در فرآیند طراحی معماری با رویکرد پدیدار شناسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگرچه رویکرد پدیدارشناسی اساسا بحثی فلسفی است که از سوی فیلسوفان بزرگی چون هوسرل، هایدگر، مرلوپونتی و باشلار شرح و بسط یافته است، اما دامنه نفوذ و تاثیر آن هرگز بر فلسفه محدود نگردیده است، بلکه عرصه های مختلف دانش و هنر از دین و جامعه شناسی گرفته تا نقد هنری را در بر گرفته است. در این میان معماری و شهرسازی جایگاه ویژه ای دارد. زیرا پدیدارشناسی فلسفی توانست نقطه عزیمت مطمئنی را برای آنها فراهم آورد و افقی نو به روی درک و دریافت معماری و محیط بگشاید. در این پژوهش از روش نظریه زمینه ای برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه نظریه نهایی استفاده شده است. در این راستا، با انجام مصاحبه های باز و عمیق نسبت به گردآوری اطلاعات اقدام شده و عناصر و اجزای بازنمونی مؤلفه ها، تحت 16 مفهوم اولیه شناسایی و کدگذاری باز گردیده و در نهایت 4 مولفه اصلی شناسایی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، حس مکان موجب رابطه احساسات، افکار، تجارب و خاطرات عموما مثبت درباره یک مکان خواهد شد و خط سیر رابطه انسان و مکان اغلب منجر به دلبستگی به مکان می شود. علت ایجاد این دلبستگی این است که مکان ترکیبی حداکثری از ویژگی های مطلوب را برای انسان در پی دارد. الگوی پارادایمی پژوهش نشان می دهد که عوامل موثر در رابطه انسان و محیط در رویکرد پدیدار شناسانه شامل عوامل فیزیکی، فرهنگی، اجتماعی و زمان، مهم ترین عوامل در رابطه انسان و مکان با رویکرد پدیدار شناسانه هستند.Explaining the relationship between man and place in the architectural design process with a phenomenological approach
Although the phenomenological approach is essentially a philosophical discussion in our consciousness and has been elaborated by great philosophers such as Husserl, Heidegger, Merleau-Ponty, and Bashlar, its influence has never been limited to philosophy. , But also covers various fields of science and art from religion and sociology to art criticism. Among these, architecture and urban planning have a special place. Because philosophical phenomenology was able to provide a safe starting point for them and open a new horizon for understanding and understanding architecture and the environment. In this research, the underlying theory method has been used to analyze the information and present the final theory. In this regard, by conducting open and in-depth interviews, information was collected and the elements and components of component representation were identified and coded under 16 basic concepts, and finally 4 main components were identified. The results show that the sense of place will cause the relationship of feelings, thoughts, experiences and memories are generally positive about a place and the trajectory of the relationship between man and place often leads to attachment to the place. The reason for this attachment is that the place has the maximum combination of desirable characteristics for humans. The paradigm model of the research shows that the effective factors in the relationship between man and the environment in the phenomenological approach, including physical, cultural, social and time factors, are the most important factors in the relationship between man and place with the phenomenological approach.
تبلیغات
