تحلیل جامع عوامل تأثیرگذار در تعیین سهم طرفین قراردادهای یکپارچه سازی میادین مشترک با تمرکز بر وضعیت ویژه ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تجربه نشان داده است آنچه برای دولت های صاحب نفت در کنار توجه به مسائل بلندمدت همچون انتقال فناوری، ایجاد زنجیره تولید و برداشت صیانتی، اهمیت زیادی دارد، بالا بردن سهم نفت خود در هر قرارداد و سپس رسیدن به سود بیشتر است. ملاک های تعیین سهم طرفین در قراردادهای مربوط به میادین داخلی، بیشتر جنبه مالی، فنی و یا حقوقی دارد، اما به نظر نویسندگان در قراردادهای یکپارچه سازی میادین مشترک، افزون بر این ملاک ها، موارد دیگری مانند شرایط منطقه، ظرفیت های طرفین و نحوه تقسیم ریسک مؤثرند. نتیجه این پژوهش با رویکرد تحلیلی و کاربردی، نشانه این مطلب است که کشور ایران ظرفیت های بالایی در مذاکرات مربوط به تعیین سهم دارد که در صورت توجه جامع به آن ها با چاشنی انعطاف پذیری، می توان سهم قابل قبول تری را به دست آورد.A Comprehensive Analysis of the Effective Factors in Determining the Share of the Parties in the Unitization Contracts with a Focus on the Special Situation of Iran
Experience has shown that, in addition to addressing long-term goals such as technology transfer, establishing a production chain, and ensuring safe oil production, it is crucial for oil-owning governments to increase their share in each contract to achieve greater profits. The criteria for determining the share of parties in domestic field contracts are primarily financial, technical, or legal. However, according to the authors, in unitization contracts, additional factors—such as regional conditions, the capacities of the parties, and approaches to risk-sharing—also play a significant role. The findings of this research, which adopts an analytical and applied approach, indicate that Iran has considerable strengths in negotiations related to share determination, which, if leveraged, could help offset technical and financial limitations.
تبلیغات
