دیدگاه فقه امامی درباره پیام های سابلیمینال در سایه هویت یابی آن (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
قوام پیام های سابلیمینالی به تلقین و پنهانی بودن پیام ها است که مانند هیپنوتیزم، خودآگاه انسان را دور می زند و با ناخودآگاه ارتباط می گیرد و زمینه تغییر افکار و رفتار وی را فراهم می کند. پژوهش ها در رد و اثبات تأثیرگذاری آن، اتفاق نظر ندارند، ولی به جهت گرایش شدید صاحبان صنایع، احزاب و عقاید، برای استفاده از این روش در تبلیغات کالاها، حزب و باور خود، و گرایش مردم برای درمان برخی آسیب های روانی مثل پایین بودن اعتماد به نفس، و ترس های کاذب، بررسی احکام آن به لحاظ انطباق عناوین سحر، اضراری بودن، تسلط دیگران بر نفس، و حکم ساخت و خرید و فروش آن، ضروری است. برخی از مؤلفه های سحر بر سابلیمینال تطبیق نمی کند و چون اثرات سابلیمینال به طور معمول ضعیف هستند و نیاز به شرایط خاصی برای تأثیرگذاری قابل توجه را دارند، نمی تواند زمینه سلطه دیگران را فراهم کند؛ ولی در برخی شرایط ممکن است ضررهای جانی را در پی داشته باشد؛ افزون بر اینکه می تواند با قالب یا محتوایی که دارد مروج باطل و فحشا باشد. نتیجه نشان می دهد که بنا بر تأثیرگذاری سابلیمینال، چنانچه ضرر جانی در پی نداشته باشد و عنوان حرامی مانند ترویج باطل و فحشا بر آن منطبق نباشد، ساخت، خرید و فروش، و استفاده از آن بی اشکال است.رأی الفقه الإمامی فی الرّسائل السّبلیمینال فی ظلال تحدیدها
إنّ تناسق الرّسائل السّبلیمینال أو اللّاشعوریّه یرجع إلى التّلمیح وسریّه الرسائل، والّتی تتجاوز العقل الواعی للإنسان کما هو الحال فی التّنویم المغناطیسی وتتّصل بالعقل اللّاواعی وتُوفِّر الأرضیّه لتغییر أفکاره وسلوکه. لا تتّفق الأبحاث فی إثبات أو رفض فعالیّتها، ولکن بسبب التّوجه القوی لدى أصحاب الصّناعات، والأحزاب والآراء، لاستخدام هذا الأسلوب فی الإعلان عن السّلع، والحزب ومعتقداتهم، ونزعه النّاس إلى علاج بعض الإصابات النّفسیّه کضعف الثّقه بالنّفس والمخاوف الکاذبه، فلا بدّ من دراسه أحکامها من حیث مدى انطباق عناوین السّحر علیها، وکونها مضرّه وسیطره الآخرین على النّفس، وحکم صنعها وبیعها وشراءها. بعض عناصر السّحر لا ینطبق على السّبلیمینال، وبما أنّ آثار السّبلیمینال عاده ما تکون ضعیفه وتتطلّب ظروفاً خاصّه للتّأثیر بشکل ملحوظ، فإنّها لا یمکن أن توفّر الأرضیّه لسیطره الآخرین؛ ولکن فی بعض الظّروف، قد تؤدّی إلى إضرار فی الأرواح؛ بالإضافه إلى ذلک، یمکنها إشاعه الباطل والفحشاء بنمطه أو محتواه. وتُعطی النّتیجه أنّه بناء علی تأثیر الرسائل اللّاشعوریّه أو السبلیمینال، إذا لم یکن هناک إضرار بالنّفس ولم ینطبق علیها عنوان محرّم مثل إشاعه الباطل والفحشاء، فلا إشکال فی صنعها وشرائها وبیعها واستعمالها.
تبلیغات
