کمال از دیدگاه ابوالحسن عامری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پرسش اصلی این مقاله آن است که ابوالحسن عامری به کمال چگونه می نگریسته است؟ روش ما در این تحقیق، براساس تحلیل و ارزیابی داده هایی است که به صورت گزارش از متن آثار عامری احصا کرده ایم. اهم یافته های این پژوهش عبارتند از: عامری کمال را هم در مورد خدا، هم همه ممکنات و هم درمورد انسان به کارمی برد. درواقع کمال به معنای عام در این مقاله مورد نظر است. البته این فیلسوف اگرچه تعریفی حقیقی از کمال ارائه نداده، کمال را به عنوان یک صفت عینی وحقیقی به کاربرده است. او در یک تقسیم، کمال را به طبیعی که اراده موجودات در آن دخیل نیست و اکتسابی که اراده موجودات در آن دخیل است تقسیم نموده. از جهت دیگر می توان کمال را به دو قسم مطلق که از هر نقصی مبراست و اختصاص به حق تعالی دارد و نسبی که در مقایسه با گذشته موجود یا با سایر موجودات ارزیابی می شود، تقسیم کرد. در تقسیمی دیگر کمال را به کمال نفس وکمال بدن تقسیم می کند؛ یعنی این کمال گاهی ناظر به نفس و زمانی دیگر ناظر به بدن است. البته تقسیم بندی دیگری نیز می توان از نظام فلسفی او استنباط کرد، گرچه عامری دست به آن نزده است. این تقسیم کمال عقلی وکمال اخلاقی است. کمال عقلی ناظر به قوه نظری دراّکه نفس و کمال اخلاقی ناظر به قوه عملی نفس است. همچنین عامری بر این باور است که کمال، امری تشکیکی است و مصادیقی برای آن ذکر کرده است.Completeness from the Point of View of Abul Hassan Ameri
The main question of this article is, how did Abul Hasan Ameri look at completeness? Our method in this research is based on the analysis and evaluation of the data that we have collected in the form of a report from the text of Ameri's works. The most important findings of this research are: Ameri copleteness applies both to God, all possibilities, and to humans. In fact, perfection in the general sense is intended in this article. Of course, although this philosopher did not provide a real definition of completeness, he used completeness as an objective and real attribute. In one division, he divided completeness into natural, in which the will of creatures is not involved, and acquired, in which the will of creatures is involved. On the other hand, completeness can be divided into two categories: absolute, which is free from any defect and is dedicated to the supreme right, and relative, which is evaluated in comparison with the existing past or with other beings. In another division, he divides completeness into the completeness of the soul and the perfection of the body; That is, this perfection sometimes refers to the soul and sometimes to the body. Of course, another division can be deduced from his philosophical system, although Ameri did not touch it. This division is intellectual perfection and moral perfection. Intellectual perfection refers to the theoretical power of the soul and moral perfection refers to the practical power of the soul. Also, Amri believes that perfection is a matter of doubt and he mentioned some examples for it.
تبلیغات
