مبانی شناخت در اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با عنایت به اهمیت و جایگاه محوری اندیشه امام خمینی بر ساخت نظم سیاسی پسا انقلاب اسلامی و نیز شخصیت علمی ذو ابعاد ایشان، در این تحقیق بر آن هستیم تا با مراجعه به متن اندیشه عرفانی، اخلاقی و فلسفی، به این پرسش پاسخ دهیم که مبانی عرفانی، اخلاقی و فلسفی در نظم فکری امام خمینی چیست؟ یافته این پژوهش که با استفاده از کاربست نظریه هرمنوتیک قصدگرای اسکینر به دست آمده دلالت بر آن دارد که امام در مسئله شناخت، قائل به ذومراتب بودن شناخت است و با عنایت به محدودیت شناخت انسان به عالم طبیعیات، بر ضرورت دین و وجوب ارسال انبیا معتقد است و درنتیجه این نگرش، قائل به طیف گسترده ای از منابع شناخت اعم از منابع عقلی، متن مقدس و شهودی است. درزمینه هستی شناختی نیز در زمره قائلین به فلسفه متعالیه صدرایی بر وجود یک نظم سلسله مراتبی در عالم باور دارد و همه موجودات را مظهر و اسم خداوندی می داند که بر فطرت الهی مخمر گشته اند و درزمینه انسان شناسی نیز انسان را در عالی ترین مرتبه خود، در مقام کون جامع، خلیفه الله و مظهر انسان کامل یاد می کند و با طرح نظریه دو فطرتی در وجود انسان، یعنی فطرت مخموره محجوبه در حجاب طبیعت و فطرت مخموره غیرمحجوبه اولی را از جنود جهل و منشأ شقاوت و دیگری را از جنود عقل و عامل سعادت انسان عنوان می کند. درزمینه روش شناسی نیز ایشان قائل به تکثر روش و استفاده از هر یک از روش های شناخت در محدوده کاربست پذیری آن است.Fundamentals of Epistemology in Imam Khomeini’s Political Thought
Given the pivotal significance of Imam Khomeini’s thoughts in the development of post-Revolution political order and his multifaceted scientific personality, in this research study we intend to review his mystical, ethical and philosophical works to find an appropriate answer to the following main question: What are the mystical, ethical and philosophical fundamentals in Imam Khomeini’s intellectual system? The findings of this paper obtained through Skinner's Methodology of Intentional Hermeneutics indicate that in his analysis of epistemology, Imam Khomeini considers it as a graded phenomenon. Since mankind’s scope of epistemology is restricted to natural science, he believes in the necessity of religion and the need for sending messengers. As a result of this attitude, he believes in a wide spectrum of sources for cognition such as rational sources, sacred text and intuitional sources. In terms of ontology, Imam Khomeini follows Mulla Sadra’s transcendental philosophy and a graded order in the universe. He considers all creatures as manifestations of God created in His name and based on Divine fitra (nature). As in terms of anthropology, Imam Khomeini addresses human being in his highest ever stage, i.e. most perfect creature, vicegerent of God on earth, and manifestation of a perfect human. Introducing a double-fitra theory in man’s self, i.e. spiritual fitra veiled in nature and unveiled spiritual fitra, he argues that the first is one of the armies of ignorance and the source of wickedness and the latter is an army of reason and a factor for human salvation. In methodology, too, Imam Khomeini believes in multiple methods and using each method of epistemology within its scope of applicability.
تبلیغات
