بررسی مسئله انتظار فرج در بستر انقلاب اسلامی با توجه به نظریه مثبت اندیشی و امید در روان شناسی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
انتظار در فرهنگ شیعی، افزون بر یک رفتار عبادی، نوعی آمادگی روانی و عقلی برای انجام وظایف و مسئولیت هایی است که هر فرد مسلمان برای تحقق ظهور منجی بشریت(حضرت مهدی ؟عج؟) به عرصه ظهور می رساند. در مکتب های روان شناسی درباره انتظار جسته و گریخته صحبت شده است؛ از جمله آنها می توان به نظریه مثبت گرایی و امید اشاره کرد. در واقع روان شناسان، انتظار را بیشتر از دریچه مسائل مادّی و دنیوی می نگرند و به همین سبب بحث انتظارِ یک جامعه آرمانی و یک هدف والای انسانی اجتماعی در آنها به سختی دیده می شود. در این پژوهش به روش اسنادی و کتابخانه ای کوشش می شود تا افزون بر بررسی انتظار از منظر دینی و روان شناسی، به نقش انقلاب در ترویج فرهنگ انتظار و چالش های پیش روی آن با توجه به نظریه امید و مثبت اندیشی پرداخته شود.Investigating the issue of waiting for fate in the context of the Islamic Revolution with regard to the theory of positive thinking and hope in psychology
Waiting in Shia culture, in addition to a religious behavior, is a kind of psychological and intellectual preparation to fulfill the duties and responsibilities that every Muslim person brings to the appearance of the savior of mankind (Hazrat Mahdi?). In schools of psychology, there has been talk about the expectation of escape; Among them, we can mention the theory of positivism and hope. In fact, psychologists see the expectation more from the lens of material and worldly issues, and for this reason, the discussion of the expectation of an ideal society and a lofty human social goal is hardly seen in them. In this research, an effort is made through documentary and library methods to investigate the role of the revolution in promoting the culture of expectation and the challenges facing it, in addition to examining the expectation from a religious and psychological point of view, according to the theory of hope and positivity.
تبلیغات
