تحلیل انتقادی تأثیر آرای فضل الرحمن و محی الدین عربی بر اندیشه هرمونتیکی سعدیه شیخ در آیات مربوط به زنان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحولات سیاسی و اجتماعی اوایل قرن بیستم باعث شکل گیری جریان های فمینیستی میان مسلمانان شد. سعدیه شیخ، یکی از شخصیت های فمینیسم اسلامی است که در حوزه مطالعات اسلامی ، به تألیف و پژوهش پرداخته است. پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی ، در پی ریشه یابی خوانش سعدیه شیخ ، در تفسیر آیات مربوط به زنان است . مهم ترین یافته ها ، حاکی از آن است که ادبیات پژوهشی او در آغاز ، همانند ودود و بارلاس متأثر از اندیشه روش شناختی فضل الرحمن بوده است. سعدیه شیخ، با تأسی از این دیدگاه، تلاش کرده است تا آیات مربوط به زنان را با در نظر گرفتن بافت تاریخی و شرایط زمان نزول وحی تفسیر کند. سعدیه شیخ ، پس از آشنایی با عرفان اسلامی و آثار محی الدین عربی، از دیدگاه های عرفانی ، برای ارائه تفاسیر فمینیستی بهره برده است. ابن عربی به تساوی زن و مرد در معنای هستی شناختی تأکید دارد و معتقد است زنان می توانند به عالی ترین معارف ربانی برسند. سعدیه شیخ نیز با تأسی به این دیدگاه ها، به دنبال ایجاد عدالت جنسیتی در تفاسیر قرآنی است. نقد عمده دیدگاه سعدیه شیخ ، در مبنای هرمنوتیکی وی است ، که در آن روش ، به جای تمرکز بر متن و کشف مراد متکلم، از شیوه هرمنوتیک فلسفی پیروی می شود . وی در این خوانش ، با کاربست اصول فمینیستی مانند عدالت جنسیتی و برابری زن و مرد ، به تفسیر آیات پرداخته است. این رویکرد با روش سنتی مفسران اسلامی که متن محور و به دنبال کشف مراد متکلم هستند، در تضاد است. این مقاله ، با بررسی این تأثیرات، به تحلیل و نقد دیدگاه های سعدیه شیخ در موضوعات مختلف مانند "ضرب و خشونت" ، "قوّامیت" و "شهادت زنان در محکمه" می پردازد و تلاش می کند تا نقاط قوت و ضعف تفاسیر فمینیستی وی را روشن سازد.A critical analysis of the influence of Fazlur Rahman and Mohiuddin Arabi's opinions on Sadia Sheikh's hermeneutic thought in the verses related to women.
Sadia Sheikh has done research in the field of Islamic studies. The current research is based on the descriptive-analytical method, in search of the roots of Sadia Sheikh's reading, in the interpretation of the verses related to women.The current research, with descriptive-analytical method, seeks to find the roots of Sadia Sheikh's reading in the interpretation of verses related to women. The most important findings indicate that in the beginning, his research literature was influenced by Fazlur Rahman's methodological thought, just like Vodud and Barlas. Sadia Sheikh, with this point of view, has tried to interpret the verses related to women by taking into account the historical context and the conditions of the time of revelation. Sadia Sheikh, after familiarizing herself with Islamic mysticism and the works of Muhyiddin Arabi, has used mystical perspectives to present feminist interpretations. Ibn Arabi emphasizes the equality of men and women in the ontological sense and believes that women can attain the highest divine knowledge. Sadia Sheikh, based on these views, seeks to create gender justice in Qur'anic interpretations.The main criticism of Sadia Sheikh's point of view is based on her hermeneutics, in which the method of philosophical hermeneutics is followed instead of focusing on the text and discovering the meaning of the theologian. In this reading, he interpreted the verses by applying feminist principles such as gender justice and equality between men and women. This approach is in conflict with the traditional method of Islamic commentators who are text-oriented and seek to discover the meaning of the theologian. By examining these influences, this article analyzes and criticizes Sadia Sheikh's views on various topics such as "beating and violence", "consistency" and "women's testimony in court" and tries to clarify the strengths and weaknesses of her feminist interpretations. .
تبلیغات
