آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۲

چکیده

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و درمان مبتنی بر آرام سازی حالت بر تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان با اختلال انفجاری متناوب بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان 18-12 ساله مبتلا به اختلال انفجاری متناوب در سال 1403 بود که در مدارس شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه شامل 45 نفر از جامعه آماری به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در گرو ه های آزمایش و گواه جایگماری شدند. برای گروه آزمایشی اول آموزش تنظیم هیجان طی 8 جلسه 60 دقیقه ای در طول چهار هفته و برای گروه آزمایشی دوم، درمان مبتنی بر آرام سازی حالت طی 8 جلسه 60 دقیقه ای در طول چهار هفته اجرا شد. در حالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال انفجاری متناوب (کوکارو و همکاران، 2017) و سیاهه تنظیم هیجان (شیلدز و سیچتی، 1998) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان و درمان مبتنی بر آرام سازی حالت بر تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان با اختلال انفجاری متناوب تاثیر دارد (05/0p<). همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین دو روش درمانی بر تنظیم شناختی هیجان تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0p>). بر اساس یافته های پژوهش روانشناسان و روانپزشکان می توانند برای بهبود تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان دارای اختلال انفجاری متناوب از این مداخلات استفاده نمایند.

Comparing the effectiveness of emotion regulation training and Mode deactivation therapy on the cognitive regulation of emotions of students with intermittent explosive disorder

The purpose of this research was to compare the effectiveness of emotion regulation training and mode deactivation therapy on the cognitive regulation of emotion in students with intermittent explosive disorder. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the current study included all teenagers aged 12-18 years old with intermittent explosive disorder in 2024 who were studying in Tehran schools. The sample size included 45 people from the statistical population selected by available sampling method and placed in experimental and control groups. For the first experimental group, emotion regulation training was carried out during 8 sessions of 60 minutes during four weeks, and for the second experimental group, mode deactivation therapy was implemented during 8 sessions of 60 minutes during four weeks. While the control group did not receive training. The research tools included Intermittent Explosive Disorder Screening Questionnaire and Emotion Regulation Checklist . The data was analyzed using the analysis of variance test with repeated measurements. The results showed that emotion regulation training and mode deactivation therapy have an effect on the cognitive regulation of emotions of students with intermittent explosive disorder (p<0.05). Also, the results of the follow-up test showed that there is no significant difference between the two treatment methods on the cognitive regulation of emotion (p>0.05). Based on the results of the research, psychologists and psychiatrists can use these interventions to improve the cognitive regulation of emotions of students with intermittent explosive disorder.

تبلیغات