ارائه مدل توانایی نوآوری اعضای هیأت علمی بر اساس مرزگستری دانشگاهی با میانجیگری بازآفرینی شغلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از انجام پژوهش ارائه مدل توانایی نوآوری اعضای هیأت علمی بر اساس مرزگستری دانشگاهی با میانجیگری بازآفرینی شغلی بود. روش: روش پژوهش آمیخته- اکتشافی متوالی (کیفی- کمی) بود. جامعه پژوهش اعضای هیأت علمی دانشگاه های دولتی شهر تهران به تعداد 2189 نفر در سال 1402 بود که با فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد 327 نفر تعیین و با استفاده از روش تصادفی طبقه ای نمونه گیری انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مرزگستری دانشگاهی، پرسشنامه توانایی نوآوری و پرسشنامه بازآفرینی شغلی گردآوری شد. تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد، مرزگستری به میزان 344/0 و بازآفرینی شغلی به میزان 388/0 بر توانایی نوآوری تأثیر مثبت و معنادار دارد، مرزگستری به میزان 425/0 بر بازآفرینی شغلی تأثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین اثر غیرمستقیم مرزگستری بر توانایی نوآوری به واسطه بازآفرینی شغلی 165/0 است. نتیجه گیری: نتیجه نهایی پژوهش عبارت است از این که به منظور بهبود توانایی نوآوری اعضای هیأت علمی باید توسعه مرزگستری دانشگاهی مورد توجه مدیران دانشگاهی و بازآفرینی شغلی مورد توجه اعضای هیأت علمی قرار گیرد.متن
Presenting the Innovation Ability Model of Faculty Members Based on Academic Boundary Spanning with the Mediation of Job Crating
Aim: The purpose of the research was to model the structural relationships of faculty members' innovation ability based on academic boundary spanning with the mediation of job crafting. Methods: The research method was sequential mixed-exploratory (qualitative-quantitative). The research population was ۲۱۸۹ faculty members of public universities in Tehran in ۱۴۰۲, which was determined by Cochran's formula to the number of ۳۲۷ people, and sampling was done using stratified random sampling. The data were collected using the researcher-made questionnaire of the academic boundary spanning, the innovation ability, and the job crafting. Data analysis was done with Pearson correlation test and structural equation modeling technique. Results: The findings showed that boundary spanning has a positive and significant effect on innovation ability (۰.۳۴۴) and job crafting by ۰.۳۸۸, boundary spanning has a positive and significant effect by ۰.۴۲۵ on job crafting. Also, the indirect effect of boundary spanning on innovation ability through job crafting is ۰.۱۶۵. Conclusion: The final result of the research is that in order to improve the ability of faculty members to innovate, the development of boundary spanning should be given the attention of university managers and job crafting should be given the attention of faculty members.
تبلیغات
