مشروع انگاری غربالگری جنین مبتنی بر سونوگرافی NT (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با هدف مراقبت از سلامت مادر و جنین، طرح سقط درمانی در سال 1384 توسط ۴۰ نفر از نمایندگان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. این مصوّبه اشکالاتی دارد که نقد، تفسیر، تصحیح آن را ضروری می نمود و در قانون جدید، مورد توجه قرار گرفت. از دلایل اصلی ارائه این طرح، جلوگیری از سقط های غیر قانونی و ادامه بارداری های خطرناک برای مادران و به وجود آمدن نوزادان ناقص الخلقه و دارای ناهنجاری های ژنتیکی، به جهت رهایی از دشواری ها و مشکلات ناشی از آن برای این فرزندان، خانواده و جامعه در جنبه های مختلف بخصوص از نظر اقتصادی بود. بررسی های انجام شده در سطح بین المللی نشان می دهد که ممنوع کردن سقط جنین، موجب کاهش میزان آن نشده و قوانین نه تنها نتوانسته اند موجب توقّف این عمل شوند، بلکه در افزایش مرگ و میر زنان در اثر سقط های غیرمجاز مؤثّر بوده اند. در مقاله حاضر اشکالات فقهی و حقوقی قانون سقط درمانی جنین، و قواعد ثانویّه فقهی همچون لاضرر، لاحرج به روش توصیفی - تحلیلی مورد ارزیابی قرارگرفته است.Legitimization of Fetal Screening Based on NT Ultrasound
With the goal of safeguarding maternal and fetal health, the Therapeutic Abortion Act was approved in 2005 by 40 members of the Iranian Parliament. This legislation, however, contained flaws that necessitated critique, interpretation, and revision, which were addressed in the updated law. The primary objectives of this act included preventing illegal abortions, reducing dangerous pregnancies for mothers, and avoiding the birth of children with severe genetic abnormalities or deformities, which could impose significant physical, emotional, and economic challenges on families and society. International studies reveal that prohibiting abortion does not reduce its prevalence. Instead, restrictive laws fail to halt abortion practices and have contributed to increased maternal mortality rates resulting from unsafe abortions. This article evaluates the jurisprudential and legal shortcomings of Iran’s Therapeutic Abortion Law, with a focus on secondary jurisprudential principles such as la darar (prohibition of harm) and la haraj (prohibition of undue hardship). The analysis adopts a descriptive-analytical methodology to explore these issues comprehensively.