ارائه چهارچوب تحلیلی چالش های نهادی برنامه های راهبردی شهری (موردپژوهی: برنامه راهبردی اصفهان 1405)
آرشیو
چکیده
برنامه ریزی راهبردی در نقد برنامه ریزی جامع وارد ادبیات شهرسازی شد و ویژگی های چرخه ای بودن، بازخوردگیری، انعطاف پذیری، مشارکتی بودن و حساسیت نسبت به مسائل هر بستر را با خود به همراه داشت. در ایران تا امروز الگوی برنامه ریزی جامع بر راهبردی غلبه دارد. یکی از عوامل عدم تحقق پذیری برنامه ریزی راهبردی چالش های نهادی است. این مقاله با تأکید بر برنامه راهبردی اصفهان 1405 به دنبال دستیابی به چهارچوب مفهومی یکپارچه برای سنجش و پاسخگویی به الزام ها و چالش های موجود در ساختار مدیریتی شهرداری اصفهان است. بر همین پایه، کاوش در ادبیات روی مفاهیم برنامه ریزی راهبردی و نهادباوری صورت گرفت و چهارچوب مفهومی برای تحلیل استخراج شد. پس از آن با استفاده از معیارهای برآمده از چهارچوب، تحلیل مضمون برنامه راهبردی اصفهان 1405 انجام شد. نتایج نشان می دهد که به مسائل چالش زا، مانند عدم توجه به بستر زمانی و فرهنگی؛ نهادینه سازی برنامه های راهبردی در اسناد، قوانین و مقررات و عاملیت های سازمانی در برنامه 1405 توجه شده است، اما ساختارسازی، مانند نگاه به سازمان های مردم نهاد و شبکه سازی افقی و عمودی در برنامه وجود ندارد.Presenting the Analytical Framework of Institutional Challenges of Urban Strategic Plans (Case Study: Isfahan Strategic Plan 1405)
Strategic planning, a critique of comprehensive planning, was introduced into urban planning literature. It brought in elements like cyclicity, feedback, flexibility, partnership, and context sensitivity. However, the comprehensive planning model, which still dominates the strategic approach in Iran, was not significantly challenged. Institutional challenges are identified as a key factor hindering the implementation of strategic planning. This study, focusing on the strategic plan of Isfahan 1405, aims to develop a comprehensive conceptual framework to address the requirements and challenges within the management structure of Isfahan municipality. A qualitative analysis of the Isfahan 1405 strategic plan text was conducted based on the derived criteria from the framework. The findings reveal significant issues such as consideration of temporal and cultural contexts, as well as the lack of institutionalization of strategic plans in official documents, laws, and organizational bodies within the 1405 plan. vis-a-vis, the plan fails to address important structural aspects, such as the involvement of non-governmental organizations and the establishment of lateral and hierarchical networks.