انگاره "شهریتِ معماری" رهیافتی در تبیین قابلیتهای معماری ابنیه در ارتقاء کیفیت فضای شهری پیرامون خود (موردپژوهی: تکیه زنجیری شاهرود) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: علیرغم تاکید نظریه های زمینه گرا و ساختارگرایی به همسویی و تبعیت معماری با زمینه موجود، بنظر میرسد، نقش ساختمان به عنوان عنصری تأثیرپذیر از بافت مطرح شده است تا تأثیرگذار در زمینه و تحول آفرین در آن. هدف: با نظر به نقش و قابلیت بناهای معماری در ارتقاءکیفیت فضاهای شهری پیرامون خود در بافتهای تاریخی، تبیین انگاره «شهریتِ معماری » به عنوان هدف اصلی پژوهش میباشد. روشها: با استفاده از روش تفسیری- تاریخی و با استفاده از راهبرد ساختارگرایی در بافت تاریخی محله بیدآباد شاهرود بررسی شده است. یافته ها: یافته های تحقیق در سه حوزه سازمان فضایی)ارتباط، انتقال، اتصال و توسعه فضا(، سازمان منظر )نقش منظر شناختی بام، نقش معمارانه سازه و تاسیسات، تجلی مقیاسی جزئیات، ارتقاء غنای حسی، اشتراک گذاری و رنگ تعلق شخصی، توده گذاری متناسب با محصوریت معابر همجوار( و سازمان فعالیت و عملکرد )توسعه مقطعی خودکفا، کنترل رفتارهای اجتماعی، جذب کاربریهای سازگار، امنیت فضاهای رهاشده، و زیست پذیری( ارائه و بر این اساس، پیشنهاداتی در حوزه قانونگذاری، مدیریت شهری،آموزش معماری و شهرسازی و آموزشهای مردمی ارایه شده است. نتیجه گیری: در طی فرآیند طراحی، نه تنها به تأثیرات سایت و محیط زمینه بر معماری بایستی توجه گردد، بلکه به تأثیرات مطلوب و نامطلوب معماری به فضای شهری پیرامون بعد از ساخت نیز باید توجه کرده و در ارزیابی آثار معماری مورد توجه قرار گیرد.An approach in explaining the capabilities of building architecture in improving the quality of the surrounding urban space (Case study: Shahroud Zanjiri Tekyeh)
Statement of the problem: Despite the emphasis of contextualist and structuralist theories on the alignment and compliance of architecture with the existing context, it seems that the role of the building has been raised as an element that is influenced by the context rather than influencing the context.
Aim: Considering the role and position of architectural buildings in the quality of urban spaces around them in historical contexts, explaining the idea of citizenship and architecture is the main goal of the research.
Methods: Presenting and using interpretative-historical method, it has been investigated in the historical context of Shahroud neighborhood of Bidabad.
Findings: Research findings in three areas of spatial organization (communication, transfer, connection and development of space), landscape organization (cognitive landscape role of the roof, architectural role of structures and facilities, scale manifestation of details, promotion of sensory richness, sharing and the color of personal belonging, massing according to the enclosure of neighboring roads) and organization of activity and performance (self-sufficient sectional development, control of social behaviors, attraction of compatible uses, security of abandoned spaces, and livability) and based on this, proposals in the field of legislation, Urban management, architecture and urban planning education and public education are provided.
Conclusion: During the design process, not only the effects of the site and the background environment on the architecture should be considered, but also the favorable and unfavorable effects of the architecture after construction should be considered and taken into account in the evaluation of the architectural works.
تبلیغات
