گونه ادبی صلوات خوانی در ادب عامه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
شماره صفحات:
۱۱۱ - ۱۳۸
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
یکی از گونه های ادبی شعر عامه صلوات خوانی است که به منظور تبرک بخشی و توسل به اولیای دین در موقعیت ها و مراسم مختلف خوانده می شود و مخاطب را به فرستادن صلوات فرا می خواند. غالباً این اشعار را تحت تأثیر موقعیت اجرای آنها زیر عنوانهای دیگر قرار می دهند؛ برای مثال آنها را شعر کار، چاووشی یا سحری خوانی در نظر می گیرند حال اینکه هر یک گونه ای متمایز و مستقل است. در این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که صلوات خوانی از دید ژانرشناسی چگونه شعری است و چه ویژگیهایی دارد. با در نظر گرفتن مطالعات ژانری ویژگیهای متنی و برون متنی این اشعار بررسی شد؛ ویژگیهایی همچون ساختار، محتوا، کارکرد و چگونگی تعامل میان سرخوان و مخاطبان. در منابع مکتوب نمونه های اندکی از صلوات خوانی وجود دارد؛؛ اما در همین نمونه های اندک، ساختار و ویژگیهای واحدی به چشم می خورد که می توان بر اساس آنها صلوات خوانی را یک گونه ادبی مستقل به شمار آورد.The Literary Genre of Salavāt-khāni in Folk Literature
Similar to classic literature, there are several different literary genres in folk literature. Some of these genres belong only to folk literature, this is while others belong to both folk and classical literatures. It is an essential task to identify each one of these genres. Salavāt-khāni is one of the folk poetries which intend to recall the sanctity of the saints on different occasions by inviting the audience to salute the saints at certain moments. Poems of this type are usually classified according to the occasions they are being used. For instance, they are known as worksong, chavoshi, or sahari-khani, this is while each one of these examples belongs to a different genre. Consequently, the goal of this paper is to investigate the characteristics of Salavāt-khāni. To this end, generic studies are used to study the internal and external features, such as structure, content, mode, function, and the specific interaction between the orator and the audience. There are only a few cases of Salavāt-khāni which are recorded in manuscripts. However, these limited cases are enough to prove Salavāt-khāni as an autonomous literary genre according to its unique structure.
تبلیغات
