نویسندگان: گلناز غفوری صالح

کلیدواژه‌ها: نظریه براون و لوینسون ادب گفتمان سیاسی ایران

حوزه‌های تخصصی:
شماره صفحات: ۷۳ - ۸۸
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۱۴

چکیده

ادب، یکی از راهبردهایی است که همچون دیگر تعاملات اجتماعی، در گفتمان سیاسی نیز کاربرد دارد. در این پژوهش قصد بر آن است تا راهبرد ادب از منظر زبان شناختی در گفتمان سیاسی ایران بررسی شود. بدین منظور مناظرات انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 (با محوریت مناظره اول) مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نظریه ادب براون و لوینسون (1987) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد مقامات سیاسی ایران انواع کنش های تهدیدگر وجهه و مخالفت را انجام می دهند. آنها گاه مخالفتشان را کاملاً مستقیم بدون هیچ ابزار جبرانی انجام می دهند و دست به انتقاد صریح می زنند، گاهی از کنش تهدید وجهه با ابزارهای جبرانی مانند تعدیل گرها برای حفظ وجهه سلبی و ایجابی یکدیگر، استفاده می کنند و گاهی با کاربرد ابزارهای تشدیدی به مخالفت با یکدیگر می پردازند و وجهه سلبی و ایجابی یکدیگر را به چالش می کشند که به کارگیری این دسته از ابزارهای تشدیدی با توجه به بافت محافظه کار فرهنگی ایران، پدیده ای نوین به نظر می رسد.

A Glance over the Role of Politeness Strategy in Iran's Political Discourse

Politeness is one of the strategies that is used in political discourse as well as other social interactions. In the present research, I decided to examine the strategy of politeness from a linguistic perspective in the political discourse of Iran. For this purpose, the presidential election debates of 2016 (focusing on the first debate) have been examined. Brown and Levinson's (1987) politeness theory was used for data analysis. The results of the research showed that Iranian political officials carry out various face Threatening acts and disagreement. Sometimes they express their opposition on-record without redressive actions and criticize openly. Sometimes they use the face threatening with redressive actions like hedges to maintain each other's negative and positive face and sometimes they oppose each other by using aggravated tools and challenge each other's negative and positive face, which the use of this category of escalating tools seems to be a new phenomenon considering the conservative cultural context of Iran.

تبلیغات