شیوه اجرا: «ایفاء» در حقوق یا «تسلیم مال» در فقه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در حقوق، مباحث تحصیل اموال ذیل شیوه «ایفاء» تعهد، و در فقه، مباحث تحصیل اموال ذیل شیوه «تسلیم مال» قرار می گیرند؛ طریقه های متفاوتی در تحصیل اموال که موجبات حقوقی برمی گزینند. حقوق بر مبنای «نظریه تعهد» و فقه بر مبنای «نظریه ملکیت» می خواهند به اموال دست پیدا کنند. بر پایه این نظریات، شیوه حاکم در اجرا در حقوق برای دستیابی به حق «ایفاء تعهد» و شیوه حاکم در اجرا در فقه برای دستیابی به ملک «تسلیم مال» است. طریقه های متفاوتی که نظر به تمایز مبنایی میان آن ها، شکل و فرم حل دیگر مسائل حقوقی نیز متفاوت خواهد بود؛ از جمله اینکه حقوق براساس «نقض تعهد» و «قائم مقامی در فوت»، و فقه براساس «نقض ملک» و «بقاء ذمه بعد از فوت» که هریک دارای آثار و احکام متفاوتی هستند، مسائل را حل خواهند نمود. بنابراین مراتب حقوق مدنی ایران که ملهم از دو منبع فقه و حقوق رومی است، همچون یک تن با دو شخصیتِ متفاوت است؛ زیرا در باب «عقود و تعهدات به طورکلی» از حقوق رومی اقتباس نموده است که مبنای تعهد است و در باب «عقود معین و ضمانات قهری» از فقه امامیه اقتباس نموده است که مبنای ملکیت است. ازاین رو، هرگونه تلاش برای جمع میان این دو به تعارضات مبنایی، شکل ها و فرم ها دامن می زند.Method of Performance: “Fulfilment” in Law or “Delivering Property” in Jurisprudence
The issues of obtaining objects in law are under the method of “fulfilment” of the obligation and the issues of obtaining of property in jurisprudence are under the method of the “delivery of property.” Law wants to obtain objects on the basis of “theory of commitment” and jurisprudence wants obtain property based on “theory of delivery.” The present method of performance at the law in order to achieve the right is the “fulfilment of obligation” according to these theories and the present method in jurisprudence in order to obtain property is the “delivery of property” according to these mentioned theories. Including that the law will solve the problems based on “violation and breach of commitment” and “subrogation in death” and jurisprudence will solve the problems based on “violation and breach of property” and the “existence of obligation” and each of which have different effects and verdicts. Therefore, the hierarch of Civil Code of the Islamic Republic of Iran, which is inspired by two sources of jurisprudence Fiqh (Arabic: فقه) and Roman law is like one person with two different personalities, because it has adopted Roman law in the case of “contracts and obligations in general,” and the basis is commitment and the basis is adoption in the case of “specific contract and the obligatory suretyship” that has been adapted from Jaʿfarī jurisprudence.
تبلیغات
