آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

مقدمه و هدف: خطر بیماری های قلبی عروقی به ویژه آترواسکلروزیس در افراد دیابتی دو برابر افراد غیر دیابتی است. فاکتور فون ویلبراند یکی از فاکتورهای انعقاد خون است که به همراه افزایش قند خون و مقاومت انسولینی به عنوان علت اصلی اختلال عملکرد آندوتلیال و پیشرفت آترواسکلروزیس در نظر گرفته شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر فاکتور فون ویلبراند در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 است. مواد و روش ها: 16نفر زن مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی در دو گروه هوازی (11 نفر) و گروه کنترل (5 نفر) قرار گرفتند . گروه  تمرین هوازی به مدت 8  هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 60-45 دقیقه با شدت   به فعالیت هوازی پرداختند. نمونه های خون جهت اندازه گیری سطوح سرمی VWF و انسولین در 2 مرحله ، پیش آزمون و پس آزمون پس از 12-10 ساعت ناشتایی تهیه شد. برای بررسی نتایج از آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: با بهبود حساسیت انسولینی در گروه هوازی کاهش معنی داری در سطوح سرمی (VWF  (P =0.02 مشاهده شد. همچنین بین  تغیرات VWF و مقاومت انسولینی بدنبال تمرینات هوازی ارتباط وجود دارد(r=0.8 ). بحث و نتیجه گیری: در راستای بهبود حساسیت انسولینی بدنبال هشت هفته تمرین هوازی در پاسخ به فعالیت ورزشی سطوح پلاسمایی  VWF در افراد دیابتی نوع 2  کاهش پیدا کرد.

The effect of aerobic training on vascular biochemical marker and insulin resistance index in type 2 diabetes patients

 Backgrounds and Objectives: The risk of cardiovascular diseases especially Atherosclerosis in diabetes individual is twice diabetes non individuals. VON WILLBRAND FACTOR is one of the coagulation factors that by increasing blood sugar and insulin resistance were considered as a major case of endothelial dis function and development of Atherosclerosis. The purpose of this study is researching of the effect of aerobic training on vascular biochemical marker and insulin resistance index in type 2 diabetes patients.Methods and materials: 16 women who are stricken to type 2 diabetes was set accidentally at two aerobic groups 11 person and control groups 5 person. Aerobic groups have aerobic training 8 weeks, 3days/weeks at60% HRr. Blood samples prepared for measuring levels VWF and insulin at 2 stages, pretest and posttest after 10-12 hours breakfast. Statistical analysis was done by independent t- tests and Pearson correlation.Results: there was improvement of insulin sensitivity and decreasing weight and BMI at aerobic groups was observed and decrease levels VWF (p=0.02). Also there is a correlation between the changes of VWF and insulin resistance following aerobic training(r=0.802).Conclusion: At the direct of improvement insulin sensitivity following eight weeks aerobic training, VWF was decreased at the individuals who have diabetes type 2.

تبلیغات