آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۲

چکیده

امروزه از تغییرات اقلیمی به همراه تخریب زیستگاه به عنوان مهمترین عوامل تهدید کننده حیات وحش یاد می شود. از این رو داشتن اطلاعات صحیح از نیاز های اکولوژیک و زیستگاه هر گونه زمینه را برای حفاظت از گونه ها در برابر این تغییرات فراهم می کند و تعیین مهمترین عوامل در جلب نظر گونه ها و تهیه نقشه های مطلوبیت زیستگاه می تواند اقدامی در جهت حفاظت از گونه ها باشد. در ایران بعد از پلنگ و یوزپلنگ کاراکال سومین گربه سان موجود است که نقش کلیدی در کنترل جمعیت جوندگان دارد و زیستگاه های آن بیشتر در مناطق خشک قرار گرفته است. بر همین اساس در این پژوهش، به بررسی تاثیرات تغییر اقلیم بر زیستگاه های کاراکال و نیز نحوه پراکنش این گونه تحت دو سناریوی اقلیمی RCP2.6 و RCP8.5 در دوره زمانی 2061 تا 2080 در ایران با استفاده از روش حداکثر آنتروپی پرداخته شد. در این مطالعه از چهار دسته متغیر محیطی شامل: متغیر های اقلیمی، توپوگرافی، کاربری اراضی و پوشش زمین که در مجموع 32 متغیر برای زمان حال و 14 متغیر برای آینده استفاده شده است. نتایج نشان داد که متغیر های فاصله از مناطق حفاظتی، شن زارها، مناطق جنگلی متراکم، بیشترین تاثیر را در انتخاب زیستگاه مطلوب برای گونه کاراکال در زمان حال داشته و متغیر های میانگین دمای گرم ترین فصل سال و میانگین ارتفاع از سطح دریا تحت دو سناریوی آینده بیشترین تاثیر را در انتخاب زیستگاه توسط گونه خواهند داشت. همچنین بررسی نقشه های مطلوبیت زیستگاه کاراکال نشان داد که هم اکنون این گونه تنها 2/13درصد از زیستگاه های ایران را به خود اختصاص داده است که با شبکه حفاظتی کنونی تنها 2/48 درصد همپوشانی دارد این در حالی است که این میزان زیستگاه مطلوب گونه در آینده تحت سناریو های RCP2.6 و RCP8.5 به ترتیب به 9/30 و 4/27 خواهد رسید و از میزان همپوشانی آن با شبکه حفاظتی کنونی تا حدود 66 درصد کاسته و به مقدار 8/17 درصد همپوشانی خواهد رسید.

Modeling the suitability of Caracal habitat (Caracal caracal, Schreber, 1776) using MaxEnt model in the future climate of Iran

Today, climate change and habitat loss are the biggest threats to wildlife. Therefore, accurate information on ecology and habitat requirements conserve species from these changes and identifying the most important factors to attract species and the development of habitat suitability maps can be considered a species protection process. After leopards and cheetahs, Caracal is the third biggest member of the cat family (Felidae) in Iran that has a key role in controlling of rodent populations and its habitat is mostly in arid areas. Accordingly, the aim of this study is to consider the effects of climate change on Caracal habitats and the distribution of the species under two climate scenarios RCP2.6 and RCP8.5 in the period of 2061 to 2080 in Iran by using the maximum entropy method. In this study, four groups of environmental variables are used: climat, topography, land cover, and land use. The results showed that distance from the conservation network, distance from sand dunes, and distance from dense forest areas had the greatest impact on the selection of suitable habitat for the Caracal at the present time and for the future time, the variables of mean temperature of warmest quarter and elevation had the highest importance on the distribution of Caracal. In addition, the study of Caracal's habitat suitability maps revealed that these species currently occupy only 13.2% of Iran, which have only 48.2% overlap with the current conservation network. While, in the future, the desired habitat rate of the species under the scenarios of RCP2.6 and RCP8.5 will be reached 30.9 and 27.4, respectively, and the amount of overlap with the current protected network will be reduced to about 66%, and the amount of overlap will have arrived at 17.8%.

تبلیغات