نویسندگان: محمود جعفری دهقی

کلیدواژه‌ها: زبان بستگی اتحاد ایرانی باستان میانه نو

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۲۰ - ۳۰
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۳۸

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۳

چکیده

زبانهای ایرانی را از دیرباز به سه گروه ایرانی باستان، ایرانی میانه و ایرانی نو طبقه بندی کرده اند. این تقسیم بندی صرفاً بدلیل سهولت تجزیه و تحلیل زبان های مذکور است. زبان های ایرانی باستان مربوط به دوره مادها و هخامنشیان و زبان های ایرانی منسوب به عصر اشکانیان و ساسانیان است.زبان های ایرانی نو را متعلق به دوره اسلامی تا امروز می دانند. نوشتار حاضر با روش توصیفی، نگاهی کوتاه به زبان های ایرانی و شاخه های آن، آنها را مهمترین عامل همبستگی میان اقوام  ایرانی می داند.

Geographical Range of Iranian Languages (Ancient Iranian Languages)

Iranian languages have been classified into three ancient, middle, and new groups since long ago. This classification simply serves to facilitate the analysis of the related languages. Ancient Iranian languages are related to the Medes and Achaemenid periods, and middle Iranian languages are attributed to Parthian and Sassanid eras. New Iranian languages appeared in the Islamic period and have been spoken until the present time. Following a descriptive method, while casting a glance at Iranian languages and their branches, the present paper considers them to be the most important factor unifying different Iranian ethnic groups.

تبلیغات