قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی
آرشیو
چکیده
قدرت مدنی از نظامی گری اجتناب می کند و از ابزارهای نرم برای دستیابی به اهداف خود بهره می گیرد. آلمان، ژاپن و اتحادیه اروپا به عنوان قدرت های مدنی در نظر گرفته می شوند. هدف این پژوهش بررسی راهبرد سیاسی –امنیتی قدرت مدنی با تاکید بر مقایسه راهبرد سیاسی – امنیتی ژاپن در آسیای جنوب غربی و آسیای جنوب شرقی است. سوال پژوهش این است که راهبرد سیاسی – امنیتی قدرت های مدنی برای دستیابی به اهداف خود به صورت عام و ژاپن به عنوان یک قدرت مدنی در آسیای جنوب غربی و آسیای جنوب شرقی، دارای چه ویژگی هایی است؟. نتایج نشان می دهد که قدرت های مدنی عمدتا به قدرت هژمون برای تأمین اهداف سیاسی- امنیتی خود اتکا می کنند. به همین خاطر است که ژاپن در آسیای جنوب غربی در قالب راهبرد انطباق، اهداف سیاست خارجی خود را پیگیری می کند و در آسیای جنوب شرقی تا 2010 در قالب راهبردی مشابه و از 2010 به بعد، به نظر می رسد در قالب راهبرد احاله مسئولیت مشارکتی با امریکا، اهداف سیاسی - امنیتی خود را پیگیری می کند؛ به همین خاطر گفته می شود در کنار موازنه نرم از ابزارهای مربوط به موازنه سخت نیز برای مهار چین بهره می گیرد. روش پژوهش مورد استفاده از نوع تطبیق نظریه با مورد و روش تحلیل کیفی مقایسه ای است.Civilian Power and Political-Security Strategy: A Case Study of Japan in Southwest and Southeast Asia
Civilian power avoids militarism and uses soft tools to achieve its goals. Germany, Japan, and the European Union are considered as civilian powers. The purpose of research is comparing the political-security strategy of civilian power with an emphasis on Japan political – security strategy in Southwest and Southeast Asia.The question of the research is what are the characteristics of the political-security strategy of civilian powers for achieving their goals in general and Japan as a civilian power in Southwest Asia and Southeast Asia?. The results show that the civilian powers mainly rely on the power of the hegemon to provide their political security goals. It is for this reason that Japan in Southwest Asia in the form of accommodative starategy and in Southeast Asia, until 2010 in the form of same strategy, sought to realize its political-security goals, but from 2010 onwards, it seems that it intends to use the Collaborative buck-passing strategy with US to pursue its political - security goals: For this reason, it is said that in addition to soft balancing, Tokyo also uses hard balancing tools to control China. The research method used is from the type of matching the theory with the case and the comparative qualitative analysis method.
تبلیغات
