تدوین الگوی ارتقای امنیت اجتماعی در بافت های فرسوده (نمونه ی موردی: محلات منطقه 12 شهر تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بافت های فرسوده شهری به دلیل عدم تطابق با استانداردها و معیارهای اصلی یکی از معضلات امروز کلان شهرها اس وو مسأله قابل توجهی که در بافت های فرسوده شهری بیش از سایر مسائل و معضلات اجتماعی چشمگیر تر است مسأله امنیت اجتماعی است. هدف از این تحقیق ارائه الگوی ارتقای امنیت اجتماعی با بررسی بایدها و نبایدهای امنیت شهری در بافت های فرسوده منطقه 12 تهران است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است و برای تجزیه وتحلیل یافته ها از نرم افزار MICMAC و برای وزن دهی و رتبه بندی شاخص ها از روش مقایسات زوجی استفاده شده است. نمونه گیری به صورت هدفمند بوده و 15 نفر از متخصصان شهری به صورت روش دلفی برای پرسش گری و امتیازدهی به شاخص ها انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای ابعاد کالبدی با مجموع میانگین وزنی 0.0234بیشترین و ابعاد حکمروایی با 0.0153کمترین تأثیرگذاری را بر امنیت اجتماعی منطقه مذکور داشته اند. همچنین در بین پیشران های کلیدی نهایی مشخص شده (جدول شماره 7)، شاخص های توجه کالبدی به ساختمان های کم دوام، فاصله زمانی صرف شده تا محل سکونت، وجود اراضی رهاشده و ساختمان های متروکه، رضایت ساکنین از بهداشت محیطی و رضایت مردم از ایمنی خیابان ها و پیاده رو ها به ترتیب با ارزش عددی 232، 232، 230، 219، 219 بیشترین اثرگذاری را به صورت مستقیم بر امنیت اجتماعی در بافت های فرسوده داشته اند.Developing a Model for Improving Social Security in Dilapidated Contexts (Case Study: District 12 Neighborhoods of Tehran)
Dilapidated urban tissues are one of the problems of today's metropolises due to non-compliance with the primary standards and criteria. A significant issue that is more influential in worn-out urban contexts than other social issues and problems is the issue of social security. This research aims to provide a model for improving social security by examining the dos and don'ts of urban security in the worn-out tissues of the 12th district of Tehran. The current research method is descriptive-analytical and practical in terms of purpose. MICMAC software and pairwise comparisons were used to analyze the findings and weight and rank indicators. Sampling was purposeful, and 15 urban experts were selected by the Delphi method for questioning and scoring indicators. The research results showed that the variables of physical dimensions with a total weighted average of 0.0234 had the most influence, and the dimensions of judgment with 0.0153 had the least influence on the region’s social security. Moreover, among the final key drivers identified (Table 9), indicators of physical attention to unsustainable buildings, time spent at the place of residence, the presence of abandoned lands and abandoned buildings, residents' satisfaction with environmental health, and people's satisfaction with the safety of streets and sidewalks, with the numerical values of 232, 232, 230, 219, and 219, respectively, had the most direct effect on social security in worn-out tissues
تبلیغات
