تحلیل فضایی شاخص های مسکن پایدار در کلان شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
توجه به پایداری بخش مسکن به عنوان مهم ترین عنصر شهری در توسعه پایدار شهری، از اساسی ترین وجه آن شناخته می شود؛ ازاین رو شناخت شاخص های مسکن مناسب و تلاش در جهت تحقّق سکونتگاه مطلوب، امر مهمی در بحث توسعه پایدار شهری است. با توجه به اهمیت مسکن در ساختار شهرهای امروزی و زندگی شهروندان توجه به اصول توسعه پایدار در جهت عدالت فضایی و اجتماعی و ساختار کالبدی شهرها، مطلوبیت کمّی و کیفی کاربری ها به ویژه کاربری مسکونی و مقوله مسکن امری مهم است؛ ازاین رو هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل فضایی شاخص های مسکن پایدار در کلان شهر تهران بود. روش این تحقیق، از نوع توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف گذاری کاربردی بود. در این پژوهش، برای بررسی و تحلیل فضایی شاخص های مسکن پایدار در مناطق 22 گانه کلان شهر تهران از مدل های کمی آنتروپی، تحلیل رابطه خاکستری (GRA)، آمار خودهمبستگی فضایی موران و از نرم افزار ArcGis استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که الگوی توزیع فضایی شاخص های مسکن پایدار در سطح مناطق 22 گانه شهر تهران به صورت خوشه ای است و مناطق 1، 22 و 21 به ترتیب با کسب میزان رتبه خاکستری 638/0، 554/0 و 550/0 از لحاظ برخورداری از شاخص های موردمطالعه در رتبه های اول تا سوم و در وضعیت مطلوب قرار دارند. از نظر آماری حدود 4/0 درصد از مناطق در وضعیت مطلوب، 41/0 درصد در وضعیت نیمه مطلوب و 45/0 درصد در وضعیت نامطلوب قرار دارند. از نظر جغرافیایی مناطق جنوب شرقی تهران در وضعیت نامطلوب قرار دارد و از شمال به جنوب و از غرب به شرق تهران از نظر شاخص های مسکن پایدار کاسته شده است.Spatial Analysis of Sustainable Housing Indicators in Tehran Metropolis
Paying attention to the sustainability of the housing sector as the most important urban element in sustainable urban development is considered one of the most essential aspects; therefore, knowing the indicators of suitable housing and trying to achieve the desired housing is important for sustainable urban development. Considering the importance of housing in the structure of today's cities and the lives of citizens, it is important to pay attention to the principles of sustainable development for achieving the spatial and social justice, and quantitative and qualitative desirability of uses especially residential use. Therefore, the aim of the research was to investigate and spatially analyze sustainable housing indicators in Tehran metropolis. For the descriptive-analytical research, quantitative entropy models, Gray Relation Analysis (GRA), Moran's spatial autocorrelation statistics and Arc GIS software were used to investigate and spatially analyze sustainable housing indicators in 22 districts of Tehran metropolis. The results showed that the spatial distribution pattern of sustainable housing indicators at 22 districts of Tehran is clustered. Districts 1, 22 and 21, respectively, have a gray rank of 0.638. 0.554, and 0.550 in terms of having the studied indicators and are in a favorable condition. Statistically, about 0.4% of the districts are in favorable condition, 0.41% in semi-favorable condition, and 0.45% in unfavorable condition. Geographically, the southeastern districts of Tehran are in an unfavorable condition, and sustainable housing indicators get worse going from north to south and west to east of Tehran.
تبلیغات
