مطالعه کیفی و گونه شناسی بادگیرهای یک طرفه در شرق ایران نمونه موردی: شهرستان خوسف و روستای خور در استان خراسان جنوبی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بادگیر به عنوان یک عنصر معمارانه و مهندسی در معماری بومی ایران، در سیمای شهرهای گرم و خشک دیده می شود. امروزه با ورود تکنولوژی و تغییر سبک زندگی و همچنین افزایش میزان گردوغبار در منطقه، بادگیر جایگاه پیشین خود را در این منطقه از دست داده و بومیان به استفاده از سیستم های سرمایشی متداول مانند کولر آبی و گازی روی آورده اند. در این مقاله، شهرستان خوسف و روستای خور از توابع بیرجند به عنوان نمونه های مورد مطالعه از اقلیم گرم و خشک در شرق ایران برگزیده شده اند. در اینجا سعی می شود ضمن معرفی شهرستان خوسف و روستای خور و بررسی مختصر بافت و خانه های بومی منطقه، معماری بادگیرهای یک طرفه و ساختارکالبدی آن ها نیز مطالعه گردد. هدف اصلی مقاله، گونه شناسی بادگیرهای منطقه ازطریق بررسی موقعیت قرارگیری بادگیر در پلان و مقطع بنا، پلان و نمای بادگیر و ارتباط بین اتاق بادگیر و سایر فضاهاست. بادگیرهای مورد مطالعه با کمک مستندات موجود از بادگیرها و مشاهدات و برداشت های میدانی، براساس سلامت بنا، امکان دسترسی به بنا و محدودیت های تحقیق انتخاب و سعی شده تنوعی از بادگیرهای شناخته شده منطقه در این نمونه ها باشد. روش تحقیق حاضر، توصیف و تحلیل منطقی است. نوع تحقیق کیفی است و روش اصلی یافته اندوزی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای، مشاهده و اندازه گیری های دقیق در ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎی ﻣﯿﺪاﻧﯽ است. این مطالعه بیانگر سه گونه بادگیر یک طرفه در منطقه است که براساس زبان محلی با عناوین خول، شرفه و بادگیر دسته بندی می شوند. هریک از این انواع با توجه به سهولت ساخت، هزینه و میزان تأمین تهویه، به تعداد و در بخش های معینی از فضاهای خانه مورد استفاده قرار گرفته اند. در انتها، بر پایه اطلاعات حاصل در این مطالعه و کمبودهای اطلاعاتی در منطقه شرق ایران، پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه شده است.Qualitative and Typological Study of One-Way Windcatchers in Eastern Iran Case Study:Khousf City and Khour Village in South Khorasan
Windcatchersare architectural/engineering elements in the vernacular architecture of hot and arid cities of Iran. Nowadays, with the advancement of technology and due to lifestyle changesas well as the increase of airborne dust in the region, windcatchers have lost their former significance in these areas and natives have turned to using conventional cooling systems such as water and gas air conditioners. In this article, Khousf city and Khour village of Birjand district were selected as samples from the hot and dry climate in the east of Iran. In this paper, the two towns are introducedand briefly reviewedregarding urban texture, vernacular houses, and architecture of one-way windcatchers and their physical structure. The main objective of the study is to developa typology for the regionalwindcatchers by examining the placement of windcatchers in the plan and section of the building, the plan and elevation of awindcatcher, and the relationship between the windcatcher room and other spaces. The sample windcatcherswere selected for this studywith the help of existing documents and field observations, based on building integrity,accessibility to the building and itswindcatchers, and research limitations. It is intended thatavariety of regional windcatchers be included in the samples. The research method is logical analysis and description with a qualitative approach. The data acquisition method is based on library research, observation, and accurate field measurements. This study identifies three types of one-way windcatchers in the region, which are classified as khol , sharafeh and bad-gir in the local dialect. The type and number of windcatchersto be built in certain places of the house weredecided according to ease of construction, cost, and ventilation power. Finally, based on the information obtained in this study and the information gaps in research related toeastern Iran, recommendations for future research are presented.
تبلیغات
