تحلیلی بر مدرسه فکری سیاسی آیت الله خویی
آرشیو
چکیده
فهم حوزه معاصر نجف، بدون شناخت مدرسه آیت الله خویی ممکن نیست. آیت الله خویی بدون اینکه خود مدعی مدرسه ای مستقل باشد، بی تردید صاحب مدرسه است که کلیت آن حوزه را در این دوره به خود مقید کرده است. این مدرسه واجد اتجاهات عام و خاصی است که هریک از شاگردان این مدرسه به نوعی نگهبان و بسط دهنده این اتجاهات اند. رویکرد عام این مدرسه تجنب از سیاست و اشتغال تمام وقت به علوم و معارف اسلامی؛ و رویکرد خاص آن ورود موقتی – بر حسب ضرورت و اضطرار و نه از باب عناوین اولیه- در امور سیاسی است. بررسی آثار و عمل اجتماعی بسیاری از فقهای معاصر نجف نشان می دهد که آنان به شدت به رویکرد عام و خاص این مدرسه مقیدند و حتی آنانی که در خارج از نجف زندگی می کنند همچنان خود را در امتداد این مدرسه تعریف می کنند. اینکه اتجاهات عام و خاص این مدرسه چیست؟ پاسخ به این سوال رسالت اصلی این نوشتار است. پاسخی که کمتر در ادبیات فارسی به آن توجه شده است.An analysis of Ayatollah Khoei's school of political thought
It is not possible to understand the contemporary field of Najaf without knowing the school of Ayatollah Khoei. Without claiming to be an independent madrasa, Ayatollah Khoei is undoubtedly the owner of the madrasah, which has bound the entire area to himself in this period. This school has general and special trends that each of the students of this school are in a way the guardian and expander of these trends. The general approach of this school is to avoid politics and engage full-time in Islamic sciences; And its special approach is temporary entry - according to necessity and emergency - in political affairs. Examining the works and social practice of many contemporary jurists of Najaf shows that they are strongly bound to the general and specific approach of this school and even those who live outside Najaf still define themselves along this school. What are the general and special trends of this school? The answer to this question is the main mission of this article. An answer that has received less attention in Persian literature.
تبلیغات
