بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی بر مهارت های اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره ی اول ابتدایی شهر اصفهان

چکیده

مشارکت کردن در کار گروهی و همکاری کردن با یکدیگر، از مهارت های اجتماعی لازم برای زندگی در دنیای امروز است و یادگیری این مهارت ها در دوران کودکی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی بر مهارت های اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل32344 دانش آموزان دوره اول ابتدایی بودند. نمونه گیری به شیوه تصادفی خوشه ای به این صورت که از بین نواحی شش گانه آموزشی شهر اصفهان، مناطق2،6 به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شدند. تعداد 15 نفر که در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) و سازگاری کودکان دخانچی (1377) بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه 45 دقیقه ای، تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-25 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری شناختی بر مهارت های اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان تأثیر دارد.