بینامتنیت دعای پنجاهم صحیفه سجادیه و قرآن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بینامتنی یکی از رویکردهای مورد توجه در پژوهش های دهه اخیر در عرصه ادبیات است. بینامتنی، نظریه ای است که به بررسی رابطه بین دو متن می پردازد. قرآن کریم که در رأس میراث دینی قرار دارد، همواره سرچشمه اقتباس بسیاری از متون ادبی و دینی بوده است و صحیفه سجادیه که از آن به «اخت القرآن» تعبیر می شود، مفاهیم و تعابیر قرآنی بسیاری در آن تجلی یافته است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بینامتنی قرآن و فرازهای دعای پنجاهم صحیفه سجادیه پرداخته و با روش توصیفی- تحلیلی به این نتیجه دست یافته است که بین آیات قرآن و کلام امام سجاد(ع) پیوند دوسویه و رابطه تنگاتنگی وجود دارد. امام(ع) در طول این دعا، از انواع بینامتنی ساختاری، مضمونی و واژگانی بهره برده اند به گونه ای که قرآن در درخواست هایشان تجلی یافته است و ساختار کلام او در این دعا، بیشتر از نوع بینامتنی مضمونی و نوع رابطه آن، از نوع نفی متوازی است.Intertextuality of the fiftieth prayer of Sahifa Sajjadieh and Quran
Intertextuality is one of the approaches considered in recent decades in the field of literature. Intertextuality is a theory that examines the relationship between two texts. The Holy Quran, which is at the top of the religious heritage, has always been the source of many literary and religious texts, and the Sajjadiyya Sahifa, which is interpreted as "Akht al-Quran", has many Qur'anic meanings and interpretations. The present study investigates the intertextual relationship between the Qur'an and the phrases of the fiftieth prayer of Sahifa Sajjadieh and with the descriptive-analytical method has reached the conclusion that there is a two-way link between the verses of the Qur'an and the words of Imam Sajjad (AS).Imam (AS) during this prayer, have used a variety of structural, thematic and lexical intertextuality as the Qur'an is manifested in their requests and the structure of his words in this prayer, more than the type of thematic intertextuality and the type of relationship It is of the parallel negation type.
تبلیغات
